Een echte literaire thriller

Na De man zonder hond en Een heel ander verhaal is nu het derde deel verschenen in de inspecteur Barbarotti-reeks van Håkan Nesser. Uitgeverij De Geus belooft dat dit jaar nog het vierde deel De eenzamen zal verschijnen. Geruststellend nieuws want het is een fantastische reeks voor thrillerfans die meer willen dan alleen spanning.

In Het tweede leven van meneer Roos spelen dezelfde elementen een rol die de eerste twee delen zo bijzonder en verslavend maken. De boeken zijn zeer leesbaar, ondanks de vijfhonderd pagina’s was Het tweede leven van meneer Roos veel te snel uit. Dit wordt veroorzaakt door veel dialoog (inclusief gesprekken van meneer Roos met zichzelf), maar ook door de prettige stijl van Nesser. De boeken bevatten ook een filosofisch element. Barbarotti gaat regelmatig in gesprek met een hogere macht en enkele andere personages filosoferen regelmatig over hun leven. Prachtige personages, op wier levens Nesser diep ingaat. Daarvoor heeft hij inspecteur Barbarotti niet meteen nodig, die duikt tot nu toe pas op in de tweede helft van de boeken. Er heerst bovendien een soort ontspannenheid in de boeken. De personages, vooral Barbarotti, hebben geen haast, alles gaat kalmpjes aan. En voor zover er sprake is van gewelddadigheid wordt die niet uitvoerig beschreven, ook daarin onderscheidt deze reeks zich.

Is het eigenlijk wel spanning te noemen? Natuurlijk komt er een inspecteur in voor, en ook strafbare feiten, maar waar gaat het nu eigenlijk om in deze reeks? In Het tweede leven van meneer Roos onderzoekt Barbarotti in eerste instantie een verdwijning. De lezer weet dan al dat meneer Roos de loterij heeft gewonnen en daarna meteen ontslag heeft genomen om zijn dagen door te brengen in een buitenhuisje. Door omstandigheden gedwongen slaat hij samen met een meisje op de vlucht. In het tweede deel wordt het onderzoek van Barbarotti (met een been in het gips) naar de verdwijning van meneer Roos afgewisseld met het verhaal van de vlucht van meneer Roos en het meisje. Een daad van geweld is de oorzaak van de vlucht, maar zeker niet de essentie van het boek. De reeks gaat namelijk in de eerste plaats over mensen, en in tweede plaats over het onderzoek van Barbarotti. Niet alleen de levens van meneer Roos en het meisje worden in beeld gebracht. Ook aan de privélevens van Barbarotti en zijn collega wordt aandacht besteed. Er zijn thrillerlezers die al die psychologische beschrijvingen maar onzin vinden. Er is echter gebleken dat er een grote groep lezers is die juist daarvan houdt. Er is minder spanning en geweld in de boeken van Barbarotti, maar de lezer wordt wel meegesleept en wil weten hoe het afloopt. Nesser schrijft met de Barbarotti-reeks in de ware zin van het woord literaire thrillers.