Vakkundige thriller met een extraatje

Verscheidene bronnen op internet noemen Wit vuur  de beste Pendergastthriller tot nu toe. Dat is een tikkeltje overdreven, maar het is zeker een van de beste. Het is een vakkundig geschreven thriller met een extraatje van twee zeer ervaren auteurs.

Pendergast is de creatie van Douglas Preston en Lincoln Child. Jaren geleden braken ze door met het boek Relic. Daarin speelde Pendergast nog een bijrol, maar hij werd al snel na Relic  de favoriet van de auteurs. Hij is een fenomeen, een fictionele figuur met zelfs een eigen Wikipediapagina. Hier wordt duidelijk hoe eigenaardig en complex hij is, afkomstig uit een familie waarin intelligentie en waanzin schering en inslag zijn. Hij is geboren in het diepe zuiden van de VS, in New Orleans, ex-militair, talenwonder en algemeen genie, en heeft een uitgekiende smaak voor kleding en voedsel. Pendergast blijft altijd een beetje mysterieus en afstandelijk, waardoor de lezer altijd weer verrast is als er een stukje van zijn verleden of persoonlijkheid wordt geopenbaard.

Preston en Child verwerken in Wit vuur  vele klassieke elementen van het thrillergenre. Er zijn red herrings, achtervolgingen, originele slechteriken, enkele gruwelijke moorden, een interessante plot en een totaal onverwacht einde. En natuurlijk leest het boek ook nog eens als een trein. Wit vuur  speelt rond Pendergasts protegee Corrie Swanson. Zij reist af naar een afgelegen rijkeluis-skioord, waar ze een aantal lichamen van negentiende-eeuwse mijnwerkers wil onderzoeken. Al gauw blijkt dat niet iedereen wil dat deze doden hun geheim prijsgeven. Op dat moment besluit iemand om enkele grote, dure villa’s in het dorp, inclusief de bewoners, in brand te steken. Het dorp loopt leeg en raakt afgesloten van de buitenwereld. Er ontstaat een apocalyptische sfeer. Pendergast besluit Corrie een handje te helpen.

Terwijl het onderzoek rond de dode mijnwerkers zich ontwikkelt, wordt er jacht gemaakt op de pyromaan/moordenaar. Op vakkundige wijze weten Preston en Child de twee zaken met elkaar af te wisselen. Het extraatje is een ‘verdwenen’ verhaal van Conan Doyle dat Pendergast tijdens een, af en toe zeer grappige, zoektocht weet op te duikelen. Dit Sherlock Holmesverhaal speelt een rol in de plot rond de mijnwerkers. Het complete verhaal van zestig pagina’s is afgedrukt in Wit vuur. Complimenten voor Marjolein van Velzen die het verhaal bijna ongemerkt archaïsch heeft vertaald.

Wit vuur is een mix van actie, archeologie, literatuuronderzoek, spanning, een snufje humor, kortom een zeer afwisselende en spannende thriller. Net als de meeste andere Pendergastthrillers erg de moeite waard en wederom met een origineel extraatje. Geschreven door een stel oude rotten die hun stijlmiddelen prima beheersen.