Robotham zet je ongenadig op het verkeerde been

Michael Robotham schrijft zowel psychologische als actiethrillers. Joe O'’Loughlin staat centraal in de psychologische thrillers en krijgt regelmatig hulp van de hoofdfiguur uit de actiethrillers, Vincent Ruiz. Ze vullen elkaar goed aan; Ruiz heeft de spieren en O'’Loughlin het brein. Door voortschrijdende Parkinson functioneert zijn lichaam niet naar behoren, maar hij is een briljante profiler.

Zeg dat het je spijt is alweer Robothams achtste thriller en speelt zich wederom af in Engeland, wat enigszins vreemd is voor de bekendste thrillerauteur van Australië. Thrillers die zich in Australië afspelen worden nu eenmaal minder gelezen volgens de auteur in een interview met Crimezone. Maar in datzelfde interview belooft hij ook in de toekomst een Australische thriller te publiceren.

In Zeg dat het je spijt worden O'’Loughlin en Ruiz ook weer verenigd. Ze raken betrokken bij het onderzoek naar een dubbele moord. Al snel blijken er verbanden te zijn met de verdwijning drie jaar geleden van twee meisjes. Eén van de meisjes, Tash, wordt dood gevonden vlakbij de plek van de dubbele moord. Door stukken uit het dagboek dat Piper, het andere meisje, bijhoudt weet de lezer dat ze samen drie jaar lang gevangen zijn gehouden door een man die ze George noemen. Ondanks allerlei privéperikelen (dochter, scheiding en nieuwe vriendin) komt O'’Loughlin er langzaam maar zeker achter wat er zich drie jaar geleden allemaal in het stadje heeft afgespeeld. Het dode meisje Tash is de spil van de gebeurtenissen. Ondertussen dreigt het moordonderzoek vast te lopen door bijzaken en een overvloed aan verdachten. Als Piper weet te ontsnappen wordt er echter veel duidelijk, denkt O'’Loughlin.

Robotham is een zeer vakkundige schrijver. Een goede verteller, zijn hoofdfiguren zijn sympathiek en hij weet andere personages snel en aannemelijk neer te zetten. Maar zijn grootste kracht is de intrige. Zoals Robotham kan geen enkele andere auteur je zo ongenadig op het verkeerde been zetten. In Zeg dat het je spijt is niemand vrij van schuld, iedereen lijkt schuldig aan iets. O'’Loughlin moet hoofdzaken van bijzaken scheiden. Meerdere personages blijken plausibele verdachten van de moord, maar wie is de moordenaar? Ondanks de zijsporen en red herrings houdt Robotham de lezer goed op koers. En hij weet continu de spanning weer op te laten lopen. Veel lof voor Robotham. Hij schrijft spanning zoals spanning moet zijn. Het is echter de intrige die Zeg dat het je spijt beter dan goed maakt.