Lezersrecensie
Wat schrijf je over iemand die er niet meer is?
Isa Hoes omschrijft liefde, onwetendheid en gemis op een oprechte en aangrijpende manier. Een belangrijke les zit in het verhaal verwerkt: praat over problemen. Ik vind dat de schrijfster haar gevoelens mooi omschrijft. De quote aan het begin van het boek vind ik erg mooi en komt overeen met hoe de schrijfster haar gevoelens in de rest van het boek uit. Dit doet ze met name in de schuin gedrukte teksten. Ik heb het boek snel uitgelezen. De eerste 180 bladzijden van het boek gaan over Antonie en Isa hun jeugd, carrière en samenzijn als partners. Deze samenvatting vond ik aan de lange kant. Het einde van het boek gaat over Antonie's depressiviteit, en dit stuk vond ik aangrijpend.
“Wat schrijf je over iemand die er niet meer is? Ik wil je niet tekortdoen. In je hoofd kijken kon ik niet, had ik dat maar gekund. Of was het dan voor mij net zo verschrikkelijk geweest als voor jou?” - Isa Hoes
“Wat schrijf je over iemand die er niet meer is? Ik wil je niet tekortdoen. In je hoofd kijken kon ik niet, had ik dat maar gekund. Of was het dan voor mij net zo verschrikkelijk geweest als voor jou?” - Isa Hoes
1
Reageer op deze recensie