Atalante

Bedankt Uitgeverij Moon voor dit recensie exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening!

Degenen die mij al wat langer kennen, weten dat ik onwijs fan ben van alles wat te maken heeft met Klassieke Mythologie, dus toen ik dit boek aangekondigd zag bij Uitgeverij Moon wist ik dat ik het moest lezen!

Het feit dat dit boek jeugdliteratuur is, heeft voor mij absoluut niks afgedaan aan het leesplezier - sterker nog, ik denk dat ik het boek alleen maar leuker vond, juist omdat het geschreven is voor kinderen! Vaak zijn mythologische verhalen - of ze nu 'origineel' zijn of in de vorm van een hervertelling - toch wat ingewikkeld geschreven en wordt er bepaalde voorkennis verwacht van de mythologie en/of relaties tussen goden (onmogelijk om alles te kennen, trust me) en dat was bij dit boek niet het geval. Het boek is gewoon echt geschreven op 'instapniveau' en is dus perfect voor lezers die graag willen beginnen met het lezen van mythologische verhalen, maar niet goed weten waar ze moeten beginnen (inclusief kinderen!). Je leert gewoon best veel basiselementen van de mythologie en kan daardoor het verhaal makkelijk volgen.

Wat ik ook extra leuk vond aan het feit dat dit boek geschreven is voor kinderen, is het feit dat er ontzettend veel mooie illustraties in staan, die nog net een beetje extra het verhaal ondersteunen en zo goed voor de juiste sferen kunnen zorgen! Ook dit draagt bij aan het instapniveau en de begrijpelijkheid van het verhaal.

Dan, het thema 'feminisme'. Ik vond dit echt goed verwerkt in het verhaal! Een van de doelen van hedendaagse hervertellingen (bijvoorbeeld door Jennifer Saint) is het geven van een stem aan de vrouwen uit de Klassieke Mythologie. In de Oudheid hadden de vrouwen geen eigen stem en hadden vrouwen dus altijd een bijrol in (mythologische) verhalen, dus steeds meer hedendaagse auteurs kiezen ervoor om juist deze vrouwen met een bijrol een keer in de hoofdrol te plaatsen (denk aan Circe, Hera en dus Atalante). In dit boek volgen we een van die vrouwen - als meisje, dat wel - en lezen we haar sterke en activistische karaktertrekken. Atalante is niet gediend van mannen en jongens die haar zien als minderwaardig, simpelweg omdat ze geen man is en dat laat ze goed merken. Ze komt herhaaldelijk voor zichzelf op en zal altijd proberen te bewijzen dat ze een sterke en onafhankelijke vrouw is, die geen man nodig heeft om een goed leven te leiden. Hoewel het er in dit boek misschien wat dik bovenop ligt, vind ik dit altijd wel een van de mooiere boodschappen om in een kinderboek te verwerken en ben ik groot voorstander van het feministisch gedachtegoed verspreiden onder jeugd en jongeren, zodat jonge meisjes en vrouwen zich ook sterk en onafhankelijk kunnen voelen - ook als ze dat vanuit hun omgeving misschien niet direct meekrijgen.

Ik vond verder de personages wel wat stereotyperend, waarschijnlijk juist om dat contrast tussen feminisme en anti-feminisme goed duidelijk te maken. Ergens zijn mythologische karakters (wezens, goden, etc.) altijd wel redelijk gestereotypeerd en klopte de beschrijvingen ook wel grotendeels met hervertellingen als Percy Jackson, toch mochten de personages van mij iets meer diepgang en eigen karaktertrekken hebben.

Het verhaal zelf is natuurlijk bestaand, maar ik vond het wel echt heel leuk om het een keer te lezen vanuit het perspectief van Atalante. De hele voorgeschiedenis tot aan de hardloopwedstrijd is natuurlijk nieuw/modern, maar ik vond het wel echt heel leuk om te lezen. Het verhaal komt toch altijd wat meer tot leven als je verschillende perspectieven op eenzelfde situatie kunt lezen - vind ik - en ook in dit verhaal had dat voor mij echt wel toegevoegde waarde.

Kortom, ik vond dit echt een heel leuk boek en ik denk dat het voor jong en oud, beginnend en gevorderd mythologieliefhebber echt heel erg tof is om te lezen!