Frankie

Wat een hi-la-risch en tegelijkertijd ontroerend verhaal was dit! Ik vind het echt heel erg knap hoe de auteurs de humor en serieuze onderwerpen op zo'n mooie manier bij elkaar hebben weten te brengen in dit boek!

Laat ik even beginnen bij het belangrijkste dat je moet weten over dit boek: de verteller is een kat. En iedereen die een kat als huisdier heeft (gehad) weet hoe verschrikkelijk eigenwijs, koppig en egocentrisch die beesten kunnen zijn. Die karaktereigenschappen, gecombineerd met ironie en sarcasme, maken samen Frankie. En Frankie is hilarisch, want Frankie is net zo droog en sarcastisch als Nienke en Nienke heeft bijna dit hele boek hardop gelachen.

Nee maar even zonder grappen. Verteller Frankie (kat) is een zwerfkat en komt bij het verlaten huis in de buurt een man tegen. De menselijke lezer met wat levenservaring ziet meteen dat deze man heel erg depressief en zelfs suicidaal is, maar Frankie niet. Hij denkt een leuk maatje gevonden te hebben. Frankie is wel oprecht precies zoals ik hierboven beschreef: een soort sarcastische diva. Ik zag meteen mijn kat in de hoofdrol, die bij alles dat menselijk is live commentaar geeft, op de meest sarcastische manier. Doordat de kat zo naief overkomt, worden dat dus echt hele grappige uitspraken. En eerlijk: menselijke gedachten en acties worden ook op een hele humoristische manier onder de loep genomen en ik denk dat dat ook wel eens goed is. Ik heb echt het overgrote deel van dit boek hardop zitten lachen en dat gebeurt bij mij echt niet zomaar.

Ik schreef hierboven al dat ik 'bijna' het hele boek heb zitten lachen en dat komt omdat het boek ook echt een heel serieus thema behandelt: depressie en suicide gedachten door rouw. Hoewel dit op een hele luchtige en goede manier is uitgewerkt, blijft de boodschap hard en heftig. Het kostte me dan ook echt even moeite om mijn tranen in te houden en ik heb ook echt wel even nagedacht over deze boodschap. Frankie is onwetend en ziet het daardoor niet, maar op mij kwam het een beetje over als een soort boodschap: mensen die zo met zichzelf in de knoop zitten proberen het te verdoezelen, maar ook kijk iets verder dan je neus lang is en probeer mensen écht te helpen. Misschien niet wat we als mensen willen horen, maar misschien wel wat we moeten horen. Ik vond het in ieder geval echt heel duidelijk en goed uitgewerkt - juist ook een stukje: hoe kan je een depressie herkennen (niet uit bed kunnen komen, geen energie hebben, etc.).

Verder vond ik het eigenlijk gewoon heel verfrissend om dit boek te lezen, een keer iets totaal anders dan anders. Sowieso hou ik echt enorm van dieren en dan katten in het bijzonder, dus dat maakte het al extra leuk, en de humor was echt precies mijn niveau - heel, heel sarcastisch en slecht. Ik zou dit boek in ieder geval zeker aanraden aan dierenliefhebbers, maar ook aan mensen die meer willen weten over mentale aandoeningen.

Onwijs bedankt A.W. Bruna voor dit recensie exemplaar!