Haaientanden

Een van mijn leesdoelen voor 2025 is om die gigantische stapel met boekenweekgeschenken nu eindelijk eens onder handen te nemen. Ik heb er veel - maar lang niet allemaal! - en vind het eigenlijk perfecte boeken om tussendoor te lezen, als je eens een middagje over hebt.

Ik begon dus met deze, Haaientanden van Anna Woltz, een kinderboekenweekgeschenk. Ik ken Anna Woltz zeker al langere tijd van naam (dat moet wel als jeugd- en jongerenliteratuurliefhebber), maar had nog nooit een boek van haar gelezen. Ik ben gelukkig echt niet teleurgesteld!

Een van de dingen die ik tijdens mijn literatuurstudies heb geleerd die mij het meest is bijgebleven is dat het schrijven van korte verhalen écht een vak apart is. Het is heel erg lastig om een verhaal op papier te zetten dat 'af' is (zowel het plot, als de personages en de setting) en dat tegelijkertijd niet voelt als een soort pitch voor een groter verhaal of als een afgeraffelde en ingekorte versie van een groter verhaal. Ik kan na het lezen van dit boek zeggen dat Anna Woltz korte verhalen kan schrijven, en goed ook!

Het plot was an sich niet heel ingewikkeld, maar wel met een duidelijk begin, midden en eind (letterlijk een cirkeltje ;)). De inleiding is kort, maar duidelijk - er worden weinig details gegeven, maar de lezer krijgt genoeg informatie om enigszins te kunnen bedenken wat er aan de hand is. In het midden van het verhaal zijn er niet per se hele grote en heftige gebeurtenissen, maar krijg je wel meer details over de situaties en aan het einde worden de situaties helemaal duidelijk en netjes afgerond voor de lezer. Zijn er momenten in het boek waarop je als lezer graag meer informatie zou willen? Ja, maar niet vaker dan als je een dikker boek leest. Hadden er meer acties en gebeurtenissen in het boek kunnen zitten? Zeker, maar deze waren niet noodzakelijk om het verhaal compleet te laten voelen. Het boek had veel uitgebreider kunnen zijn dan het nu was, maar juist door het gebruik van hoofdstuktitels in de vorm van afstanden en het gebruik van illustraties door het boek heen (al vanaf pagina 1, nog voor het tekstverhaal begonnen was) kan de lezer zelf heel veel invullen en voelt het verhaal toch compleet aan.

Eigenlijk heeft dit verhaal maar twee echt uitgewerkte personages, namelijk de jongen en het meisje in de hoofdrol, en verder is de moeder van de jongen en zijn de ouders van het meisje her en der aanwezig in het boek. Meer personages zijn er niet en dat is maar goed ook, want zo blijft het overzichtelijk en is er weinig ruimte nodig voor het uitwerken van deze personages - fijn, in zo'n kort boek! Mede door deze reden voelen de personages ook echt als mensen en niet als stereotypen. Ze hebben een eigen verhaal, een eigen persoonlijkheid en eigen karaktertrekken. Ook deze zijn niet tot ver in detail uitgewerkt, maar een combinatie van beschrijving van de personages en hun acties doet veel voor de beeldvorming. Daarnaast dragen de achtergrondverhalen van deze twee kinderen het hele plot, waardoor het voelt als een 'twee vliegen in één klap'-situatie.

Uiteindelijk draait het verhaal om twee heftige onderwerpen, die heel goed uitgewerkt zijn op kinderniveau - waarmee ik niet bedoel dat het kinderachtig overkomt, maar duidelijk en luchtig. De moeder van het meisje is namelijk ziek en heeft een belangrijk consult en de moeder van de jongen heeft veel stress en is daarom uitgevallen tegen de jongen. Hij voelt zich daardoor niet welkom meer thuis. Het zijn hele realistische thema's voor kinderen en ik denk dat de mentale reis die de kinderen afleggen kinderen in het echte leven ook kunnen helpen - zowel kinderen die in een soortgelijke situatie zitten als kinderen die dat niet hebben, maar wellicht iemand in de omgeving hebben die wel in zo'n soort situatie zitten.

Zoals ik hierboven al even kort benoemd heb, heeft dit boek dus echt hele toffe illustraties die de tekst goed ondersteunen en aanvullen en wordt er creatief gebruik gemaakt van hoofdstuktitels. Hoewel dit niet noodzakelijk is in dit boek, zorgt het wel - zeker voor kinderen - voor een erg leuke leeservaring. Daarnaast vond ik het ook erg leuk om te lezen over Noord-Nederland, aangezien ik zelf in het mooie Noord-Brabant woon en helemaal niet bekend ben met dat deel van ons land.

Ik vind dit boek dus zeker de moeite waard om op te pakken!