Een belangrijke boodschap

Titel: No Exit
Auteur: Maren Stoffels
Uitgeverij: Leopold
Genre(s): Jeugdliteratuur
Thema’s: pesten, heropvoeding, vriendschap
Content Warnings: moord, zelfmoord, zware straffen
Gelezen in: het Nederlands (originele taal)
Beoordeling: 4 uit 5 sterren

Recensie:
Maren did it again! Het is volgens mij geen geheim meer dat ik echt wel fan ben van de boeken van Maren Stoffels. De boeken bevatten allemaal sociaal-maatschappelijk relevante thema’s en weten op die manier een bepaalde boodschap over te brengen op de lezer. In dit boek was dat pesten en dan specifiek mogelijke gevolgen voor de slachtoffers.
Een hele groep pesters is aan boord van een cruiseschip, zogenaamd om op jongerenvakantie te gaan, maar ze komen terecht in een streng heropvoedingsprogramma om hun fouten en de gevolgen daarvan onder ogen te zien. De straffen gaan erg ver, maar de personages gaan wel inzien dat er fouten zijn gemaakt en dat die fouten niet meer zomaar rechtgezet kunnen worden. Een kleine opmerking kan een grote impact hebben, ook al is dat onbedoeld. Sommigen zullen het nooit leren, maar de meesten beseffen gedurende het programma echt wel dat ze fout zaten, iets wat de lezer hopelijk ook twee keer laat nadenken voor ze beginnen met pesten.
De vormgeving van dit boek was simpel, maar zeer passend. Het boek is ingedeeld in verschillende delen en elk deel wordt aangekondigd met een reddingsboei, zoals ook te zien op de omslag van het boek. Daarnaast zijn er verschillende vertelperspectieven die elk een eigen lettertype hebben gekregen en zijn er dagboekfragmenten te lezen met daarin veel krassen. Dit zorgt voor een welkome afwisseling tijdens het lezen en maakt dat de lezer het snel doorheeft als er een perspectiefwisseling is.
Zoals altijd is dit verhaal gevuld met veel spanning en unieke elementen, hoewel ik de straffen van het heropvoedingskamp af en toe net iets te ver vond gaan. Ik begrijp dat er een boodschap duidelijk gemaakt moest worden, maar dat had ook iets minder heftig gekund. Het verloop van het verhaal zelf vond ik erg origineel en ook de setting – op een cruiseschip – vond ik een erg originele plaats voor een jeugdthriller.
Vanwege de lengte van het boek, bijna 200 pagina’s, is er niet heel erg diep ingegaan op de ontwikkeling van de personages en dat miste ik wat in het verhaal. Voor mij handelden sommige personages wat onverwachts/onvoorspelbaar en waren die handelingen ook niet echt te verklaren naderhand. Dit zal ongetwijfeld hebben gehoord bij hun karaktertrekken, maar het voelde gewoon niet helemaal compleet in het verhaal. Wat mij betreft hadden daarvoor echt nog wel een vijftigtal extra pagina’s uitgetrokken mogen worden.
Al met al vind ik dit echt een aanrader en ben ik ontzettend blij dat Maren deze boodschap heeft weten over te brengen met haar verhaal. (Cyber)pesten wordt een steeds groter probleem in deze samenleving, omdat het erg makkelijk is je te verschuilen achter een grijs poppetje en een slotje. Het is belangrijk dat pesters zich ervan bewust worden dat een kleine opmerking of een klein duwtje of iets soortgelijks een gigantische negatieve impact kan hebben op iemands leven en dit boek laat dat ontzettend mooi zien.