Lezersrecensie
Allesomvattende liefde
3,5 sterren.
Achterflap: Ivy is opgegroeid te midden van de bevroren meren en ongerepte bossen, omringd door de sneeuw waar ze zo van houdt. Na een groot verlies moet ze naar Californië verhuizen, maar ze kan aan niets anders denken dan wat ze achterliet. De enige familie die Ivy nu nog heeft, is haar peetvader John. Maar zijn zoon, Mason, is niet langer het schattige jongetje van wie ze als kind foto's zag. Hij is inmiddels volwassen en heeft de priemende ogen van een wild dier. De eerste keer dat hij naar haar lacht – dreigend, zijn perfecte lippen opgetrokken – weet ze dat met hem samenleven niet makkelijk gaat worden. Mason wil haar niet in zijn huis en doet er niets aan om dit te verbergen.
Terwijl Ivy probeert haar hoofd boven de woeste golven van haar nieuwe leven aan de oceaan te houden, blijven Canada's ijzige mysteries haar achtervolgen. Ook al doet ze er alles aan om haar hart, wit als sneeuw, nog een keer te laten bloeien en zo de winterse kou te overwinnen.
Wat een prachtig, poëtisch boek is dit. Het neemt je mee in de pijn en de gevoelens van Ivy. Erin Doom weet dit echt perfect neer te zetten en ik werd zo ontzettend geraakt door al deze gevoelens. Het is fijn om eens te lezen vanuit een introvert personage dat meer observeert en moeite heeft met praten. Ivy heeft geleerd om mensen te lezen en slaagt hier ook goed in, maar bij Mason wil dit niet lukken. Langzaam groeien ze steeds meer naar elkaar toe, maar neem van mij aan, de slow burn is erg slow. Ik had gehoopt dat de liefde tussen de twee wat eerder in het boek aan bod zou komen, aangezien ik het soms wat langdradig vond.
De schrijfstijl van Erin Doom is poëtisch, toegankelijk, maar soms iets te. Het lijkt soms een beetje alsof Erin schrijft om een boek te vullen en dat vond ik jammer. Bepaalde beeldspraken waren soms net iets te veel van het goede voor mijn gevoel. Wel vond ik het mysterie element en de actie erg intrigerend om te lezen en dat hield me ook scherp. Hierdoor vloog ik ineens door het verhaal en dat kon ik erg waarderen.
Het aantrekken en afstoten van Mason en Ivy begon me soms een beetje te irriteren. Ik schreeuwde soms echt naar mijn boek dat het nu tijd was om voor elkaar te kiezen. Het werd een beetje herhalend en dat vond ik jammer, maar toch, het einde maakte veel goed en die allesomvattende liefde kan mij nog in z'n greep houden. Echt prachtig beschreven!
'Zoals sneeuw valt' is een verhaal met plussen en minnen. Een verhaal over allesomvattende liefde, brandende passie, rouwen, verlies, en jezelf weer vinden in de wereld. De liefde tussen Mason en Ivy heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen, maar toch vond ik het iets te snel afgekapt en een beetje snel in de laatste pagina's gepropt. Ik had op iets meer gehoopt.
Bedankt uitgeverij A.W. Bruna voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke mening.
Achterflap: Ivy is opgegroeid te midden van de bevroren meren en ongerepte bossen, omringd door de sneeuw waar ze zo van houdt. Na een groot verlies moet ze naar Californië verhuizen, maar ze kan aan niets anders denken dan wat ze achterliet. De enige familie die Ivy nu nog heeft, is haar peetvader John. Maar zijn zoon, Mason, is niet langer het schattige jongetje van wie ze als kind foto's zag. Hij is inmiddels volwassen en heeft de priemende ogen van een wild dier. De eerste keer dat hij naar haar lacht – dreigend, zijn perfecte lippen opgetrokken – weet ze dat met hem samenleven niet makkelijk gaat worden. Mason wil haar niet in zijn huis en doet er niets aan om dit te verbergen.
Terwijl Ivy probeert haar hoofd boven de woeste golven van haar nieuwe leven aan de oceaan te houden, blijven Canada's ijzige mysteries haar achtervolgen. Ook al doet ze er alles aan om haar hart, wit als sneeuw, nog een keer te laten bloeien en zo de winterse kou te overwinnen.
Wat een prachtig, poëtisch boek is dit. Het neemt je mee in de pijn en de gevoelens van Ivy. Erin Doom weet dit echt perfect neer te zetten en ik werd zo ontzettend geraakt door al deze gevoelens. Het is fijn om eens te lezen vanuit een introvert personage dat meer observeert en moeite heeft met praten. Ivy heeft geleerd om mensen te lezen en slaagt hier ook goed in, maar bij Mason wil dit niet lukken. Langzaam groeien ze steeds meer naar elkaar toe, maar neem van mij aan, de slow burn is erg slow. Ik had gehoopt dat de liefde tussen de twee wat eerder in het boek aan bod zou komen, aangezien ik het soms wat langdradig vond.
De schrijfstijl van Erin Doom is poëtisch, toegankelijk, maar soms iets te. Het lijkt soms een beetje alsof Erin schrijft om een boek te vullen en dat vond ik jammer. Bepaalde beeldspraken waren soms net iets te veel van het goede voor mijn gevoel. Wel vond ik het mysterie element en de actie erg intrigerend om te lezen en dat hield me ook scherp. Hierdoor vloog ik ineens door het verhaal en dat kon ik erg waarderen.
Het aantrekken en afstoten van Mason en Ivy begon me soms een beetje te irriteren. Ik schreeuwde soms echt naar mijn boek dat het nu tijd was om voor elkaar te kiezen. Het werd een beetje herhalend en dat vond ik jammer, maar toch, het einde maakte veel goed en die allesomvattende liefde kan mij nog in z'n greep houden. Echt prachtig beschreven!
'Zoals sneeuw valt' is een verhaal met plussen en minnen. Een verhaal over allesomvattende liefde, brandende passie, rouwen, verlies, en jezelf weer vinden in de wereld. De liefde tussen Mason en Ivy heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen, maar toch vond ik het iets te snel afgekapt en een beetje snel in de laatste pagina's gepropt. Ik had op iets meer gehoopt.
Bedankt uitgeverij A.W. Bruna voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke mening.
1
Reageer op deze recensie