Ik weet waarom dit blinde musje zingt
Met Anne en de strijd tegen de Monstermeiden won Audhild Solberg in haar thuisland Noorwegen een belangrijke kinder- en juryprijs en dat is niet zonder reden. Dit is kinderliteratuur die ergens over gaat, fijn leest en bovendien informeert.
Anne Sophie is een meisje uit de brugklas (in het Noorse schoolsysteem is dit groep 7) en ze is geboren met albinisme. Ze ziet slecht, is inwit en haar ogen draaien soms in haar oogkassen. Ze is anders, noemt zichzelf een freak en kan het niet altijd aan om naar school te gaan. Vanwege de overvloed aan prikkels is het niet altijd even leuk op school. Daar zorgt de knappe Emma wel voor.
Anne en de strijd tegen de Monstermeiden is een aanklacht tegen pesten, zonder negatief te worden, want daar zijn de personages te leuk voor. Nils, Annes vriend sinds ze als peuters bij elkaar in een klasje naast elkaar werden gezet, is een lief ventje. Een ventje met een gebruiksaanwijzing en vaste gewoontes. Hij noemt Anne liefkozend Annebino. Hij vroeg zijn moeder na de eerste dag hoe dat bleke meisje heette en zij legde hem uit wat een Albino was. In Nils’ hoofd werd die informatie een beetje gehusseld en sindsdien zijn ze beste vrienden en heet Anne Annebino.
Anne heeft het niet gemakkelijk en het lijkt wel of Emma er lol in heeft om het leven van iedereen om haar heen te vergallen. En dat lukt aardig. Emma zet andere kinderen aan om gemeen te zijn. Als Emma ineens met de meest populaire band meedoet aan een talentenjacht, slaan bij Anne de stoppen door. Want Emma kan niet eens zingen en dat is juist hetgeen Anne heel goed kan. Pas als de supertoffe tante van Anne zegt dat zij ook moet meedoen, beluit Anne om de strijd aan te gaan. Het avontuur kan beginnen, maar Emma strijdt niet helemaal eerlijk…
Anne en de strijd tegen de monstermeiden is een feelgoodboek met inhoud. Vol integere humor en mooie personages die zich een weg door het leven proberen te banen. Het is lachen met een traan. Het is een boek over vriendschap en voor jezelf opkomen; kortom, een enorme aanrader.
Het boek is mooi uitgegeven. Het omslag is in modern mintgroen met Anne Sophie voorop zoals ze is: een lekker spichtig ding dat je door haar bril met haar slechtziende ogen uitnodigend aankijkt. Het is haar vertelstem die je haar leven door haar ogen laat zien. Het leuke aan dit boek is de boodschap: je hoeft niet perfect te zijn; je bent goed zoals je bent want dan ben je perfect. En weet je: ‘Zielsvrienden zijn niet zo zeldzaam als je zou denken. Het is fantastisch dat er op aarde zo veel rondlopen’. (Dit is de openingstekst van het boek, door: L.M. Montgomery, 20e-eeuwse Canadese schrijfster.)
Anne en de strijd tegen de monstermeiden is vertaald door Bernadette Custers die hiervoor een projectsubsidie van het Nederlands Letterfonds ontving.
Reageer op deze recensie