Gebroken door verzadiging

Drakenelfen, de gebroken wereld is maar liefst het zestiende deel dat Bernhard Hennen over zijn Alfenrijk heeft geschreven. Meer dan tien jaar geleden begon het allemaal met zijn vijfdelige Elfenreeks die werd gevolgd door de drieluik over de Elfenridders. Daarop besloot Hennen duizend jaren terug te gaan in de tijd om zijn fans uit te leggen hoe het allemaal begon. Een tiendelige reeks over de Drakenelfen was het gevolg. De drie reeksen zijn weliswaar met elkaar verbonden maar kunnen uitstekend los van elkaar worden gelezen.

Jaarlijks krijgen de die-hard-Hennen-fans (en dat zijn er tienduizenden!) een dikke pil over deze wereld voorgeschoteld. In Duitsland zijn ze al iets verder en is deze reeks van de Drakenelfen reeds voltooid. Daar is het wachten nu op een standalone verhaal dat alle eindjes aan elkaar gaat knopen en vormt daar de ultieme gelegenheid om – na meer dan een decennium – definitief afscheid te nemen van het Alfenrijk.

In Duitsland zijn maar de helft van het aantal boeken verschenen. Daar krijgen de fans ieder jaar een boek van bijna duizend pagina’s te lezen. In Nederland is ervoor gekozen om ieder deel te splitsen. En omdat er maar een deel per jaar uitkomt, betekent dit logischerwijs dat we hier tot 2019 kunnen genieten van deze reeks en daarna nog (waarschijnlijk) twee jaar van de nog te verschijnen standalone. Natuurlijk is er ook een nadeel verbonden aan het splitsen van de boeken: Midden in de strijd werd deel 7 afgebroken om in volle vaart nu weer door te gaan. Door de vele details, de ontelbare personages is het handig om deel 7 en 8 vlak na elkaar te lezen anders ontgaat je teveel.

Ook handig om te weten is dat Band 4 (deel 7 en 8 in Nederland) samen een soort tussenboek vormen. Aanvankelijk was dit verhaal niet gepland en zou de reeks nu definitief zijn afgerond. Hennen voelde echter dat het nog niet af was en besloot om een tussendeel te schrijven waarbij allerlei zijpersonages aan het woord konden komen, om hun deel van de geschiedenis te vertellen. En de meeste fans zijn lyrisch en noemen dit zijn beste werk tot nu toe, al treedt er bij menigeen een gevoel van verzadiging op.

Was deel 7 nog enigszins een instapmogelijkheid in deze wereld; deel 8 is dat zeker niet. Het begint midden in het gevecht en stormt eigenlijk het hele boek door, maar dat is volgens de uitgever de aard van het (fantasy)beestje.

In dit deel pakt de elfin Nandalee, ondanks haar afkeer om nog te vechten, haar zwaard weer ter hand. Ze wil de wereld redden van de ondergang. De oorlog om Nangog wordt van alle kanten belicht en in al zijn gruwelijkheden beschreven. In die strijd komen onder andere Atrax vs. Ailyn en Galar aan het woord die een weergaloze strijd uitvechten. In deze opmars naar de eindstrijd vormen zich allianties tussen verschillende volkeren die in eerdere delen ondenkbaar leken. En juist dat – en niet zozeer de rode draad of inhoud zelf – maakt dit boek bijzonder.

Iedereen begrijpt dat met nog twee delen te gaan, de strijd in dit boek niet beslist zal worden. Het boek eindigt met een zinderend spannende belofte voor het einddeel.

Is het leuk om te lezen? Nee, het is heerlijk. Je waant je in een uren durende film, waarbij ieder detail belangrijk genoeg is om Hennens volledige aandacht te krijgen. Het boek leeft. Het verhaal ademt. Het aantal personages duizelt je echter voor de ogen en zonder de Dramatis Personae (begrippenlijst) is het niet te volgen.

De omslag is en blijft een punt van discussie al lijkt de uitgever zelf van de hele commotie rond de LotR-meets-Stormbrenger-cover nog nooit te hebben gehoord. Kijk aan de foeilelijke omslag voorbij en begin te lezen in een van deze fabuleuze reeksen. Kijk naar zijn taal, zijn vermogen om personages te laten leven en je zult wellicht verslaafd raken.

Hoe overweldigend het ook is, verzadiging breekt de wereld van Hennen uiteindelijk op. Dit is alleen voor die-hard fans.