Suzie is pure K3

Suzie Ruzie en het schaartje is niet het eerste boek dat Jaap Robben & Benjamin Leroy samen maakten. Hiervoor stond het duo reeds garant voor o.a. De Zuurtjes, over twee zure broers waar niemand naast wil wonen en voor de onvolprezen gedichtenbundel Als iemand ooit mijn botjes vindt. Succes verzekerd, dus met hun nieuwste reeks gingen de heren voortvarend te werk en maakten er meteen twee. Naast Suzie Ruzie en het schaartje mogen we ook smakelijk lachen om de avonturen van Suzie Ruzie en de stinkvinger. Gelukkig is Suzie helemaal geen ruziemaker, maar keurig is ze zeker niet. Verre van dat…  

In Suzie Ruzie en het schaartje maken we kennis met het ondernemende meisje Suzie en haar Hond. Ze vervelen zich. De beer heeft buikpijn dus die heeft geen zin meer om te spelen, de nieuwe pop is al kapot en de potloden zijn bot. Als we de tekening bekijken zien we meteen waarom Beer buikpijn heeft: er steekt een speelgoedmes in zijn buik en hij is kassiewijle. De pop was eens een mooie prinses, maar mist nu een arm en de ledematen die nog vast zitten zijn ook geen lang leven meer beschoren. De potloden zijn bot omdat de hele kamer ermee is ondergekliederd. Kortom: het is een lekker zooitje. En zo maken we meteen goed kennis met Suzie, die helemaal geen ruzie zoekt maar gewoon net iets ondernemender is dan het gemiddelde peutertje.  

Suzie hoort uit de kast een geluid. Het is de schaar die wil spelen. Als allereerste gaan de vlechtjes van Suzie eraan, maar dat vindt ze niet zo erg. De vlechtjes die mama altijd maakt, vindt ze helemaal niet mooi. En weg zijn ze. Daarna gaat Hond naar de kapper en de hele kamer kan wel een opknapbeurt gebruiken…  

Al met al een ongebruikelijk verhaal. Wie van braaf houdt, heeft met dit boek niets te schaften. Suzie is een boek dat de grenzen zoekt en vindt dit in de fantasie van de jonge lezer. De beer verliest zijn hoofd, de gordijnen gaan aan flarden en schaar knipt zelfs de onderbroek van Buurman Boos aan gort zodat hij in zijn blote billen staat en ook de mevrouw die op de bus wacht staat ineens in een sexy lingeriesetje. En dat allemaal in een peuterboek.  

Hoe leuk het verhaal ook is, dit was niets geweest zonder de tekeningen van Leroy. Ieder detail, iedere scène wordt kleurrijk ingevuld en komt door zijn penseel tot leven. Suzie ziet er geweldig uit met haar mooie rode haar en haar stoere gele laarzen. Met haar vriend Hond verkent ze de hele wereld om zich heen. En als lezer reis je gezellig mee en stap je mee in een herkenbare janboel vol gezelligheid.  

Dit is een boek om heerlijk van te genieten met je peuter op schoot. Er is zo veel te zien. Dit is zo’n boek waar je uren mee kunt spelen: ik zie ik zie wat jij niet ziet en ik zie het hoofd van Beer, of de afgeknipte bloemen van de buurvrouw. Het schaartje knipt alles kapot. Sommige dingen kunnen echt gebeuren, maar een kapot geknipt zebrapad: dat bestaat toch niet? Kan de jonge lezer echt van fantasie onderscheiden? Probeer het uit!  

De taal in dit boekje is zeer aangenaam: het zijn korte, bondige versjes op rijm, maar je kunt het ook zonder de tekst lezen. Hier is een wereld geschapen door de ogen van de peuter zelf, waarbij woorden bijzaak worden, hoe oorstrelend ze ook klinken. Dit is een boek vol mogelijkheden, waarbij je in je broek piest van het lachen. Maak je niet ongerust over de troep: er slingert al genoeg rond in de kamer van Suzie.  

Kortgezegd: Suzie is gewoon K3: pure Kinderpoëzie, hartverwarmende Kinderliteratuur met illustraties die verheven zijn tot Kunst.   Ps. De tattoo op de arm van boze Buurman betekent: ik hou van bier. Zo verfrissend dit…