Vuurrood
Ivy werkt in een cafetaria naast een sportschool die net een nieuwe eigenaar heeft. Die eigenaar is Kjeld, een knappe man die meteen Ivy's aandacht trekt. Maar Kjeld komt net uit een scheiding en heeft zelf nog wat dingen te verwerken. Twaalf jaar geleden heeft hij een schuurbrand meegemaakt en dat achtervolgt hem nog elke dag. Maar ook hij kan de klik tussen hem en Ivy niet ontkennen en hij heeft het gevoel haar ergens van te kennen...
Ryanne Veldkamp geeft de personages net wat extra lading doordat ze allemaal iets meegemaakt hebben. En het verhaal van Ivy en Kjeld in Vuurrood komt ook weer binnen. Veldkamp kan de emoties goed overbrengen, waardoor je helemaal in het verhaal zit en je met de personages meevoelt. Je hoeft het zelf niet meegemaakt te hebben om de emoties erbij te voelen.
Naast diepgang heeft Vuurrood ook een feelgoodgehalte en die was ook in dit deel weer goed aanwezig. Ik voelde de chemie tussen Kjeld en Ivy. Je snapt waarom ze voor elkaar vallen en ze trekken elkaar echt omhoog. Daarnaast zit er ook een personage in waar ik me heel erg aan ergerde, hoe kan iemand zo met anderen omgaan. Dit was precies de bedoeling, want daardoor ga je nog meer van de hoofdpersonages houden. En natuurlijk Zoë, het zusje van Ivy niet vergeten, die was leuk en samen met de dieren een goede toevoeging voor het verhaal.
Ook mist de humor in het verhaal niet, ik heb af en toe hardop moeten lachen.
Waar ik ook weer in dit deel tegen aanliep was de tijdlijn. Het was vaak onduidelijk hoeveel tijd er verstreken was, waardoor ik het gevoel had dat sommige dingen echt heel snel gingen, maar volgens mij viel het al bij al nog wel mee, omdat je heel af en toe een toespeling kreeg van zoveel dagen of weken later. Terwijl het voor mijn gevoel dus allemaal snel op elkaar zat, die sprongen waren niet altijd duidelijk.
Vuurrood is een verhaal die binnenkomt, maar waar je ook de chemie voelt en de humor niet ontbreekt. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat het boek vlot leest. Als je eenmaal begint te lezen, wil je het boek niet meer wegleggen.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Nienke | Wegvanboeken
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
