Lezersrecensie
Vuurzee
Vuurzee is alweer het vierde deel in de Water en vuur-serie van Ryanne Veldkamp. Dit deel gaat over Jelte en Mats. Jelte gaat voor zijn werk een paar maanden naar Schotland en daar ontmoet hij Mats, een Nederlander die al een paar jaar in Schotland woont. Hij is destijds voor de liefde verhuisd, maar die relatie is net uit. Kan Mats Jelte helpen in zijn zoektocht naar zichzelf?
Je voelt de chemie tussen Mats en Jelte, maar Vuurzee is meer dan een feelgood. Ryanne Veldkamp is goed in een romance schrijven waarin zwaardere onderwerpen niet geschroomd worden. Het is goed dat deze onderwerpen aangekaart worden, en het zorgt er ook voor dat het boek diepgang krijgt.
Vuurzee leest heel vlot, de schrijfstijl van Ryanne Veldkamp is fijn en door de korte hoofdstukken zit er vaart in. Het boek is vanuit het perspectief van zowel Mats als Jelte geschreven. Hierdoor is er afwisseling en leer je ook beide personages goed kennen. Ze hebben beide iets meegemaakt dat ze moeten verwerken en dit wordt op een mooie manier in het boek verweven.
Er zitten wel wat toevalligheden in, maar het is een boek en ook in de echte wereld verbaas ik me er soms over hoe klein de wereld eigenlijk is. Daarnaast blijf ik ook met wat kleine vragen zitten. Misschien is dit expres niet uitgewerkt, omdat mannen over het algemeen niet vaak doorvragen (in ieder geval in mijn omgeving, sorry voor het generaliseren), maar ik miste wel wat dingen soms.
Alle boeken in de serie zijn los van elkaar te lezen, maar er komen wel een paar personages van de vorige delen in voor. Erg leuk om daar ook wat van te lezen en te weten hoe hun leven verder gaat. Maar het verraadt wel iets als je de vorige boeken nog niet hebt gelezen, dus ik adviseer ze op volgorde te lezen. En dat is helemaal geen straf, want als je Vuurzee hebt gelezen, wil je sowieso toch de andere delen lezen, dus kan je net zo goed meteen bij Vuurwerk (of de novelle Vuurproef, dat is deel 0.5) beginnen.
Je voelt de chemie tussen Mats en Jelte, maar Vuurzee is meer dan een feelgood. Ryanne Veldkamp is goed in een romance schrijven waarin zwaardere onderwerpen niet geschroomd worden. Het is goed dat deze onderwerpen aangekaart worden, en het zorgt er ook voor dat het boek diepgang krijgt.
Vuurzee leest heel vlot, de schrijfstijl van Ryanne Veldkamp is fijn en door de korte hoofdstukken zit er vaart in. Het boek is vanuit het perspectief van zowel Mats als Jelte geschreven. Hierdoor is er afwisseling en leer je ook beide personages goed kennen. Ze hebben beide iets meegemaakt dat ze moeten verwerken en dit wordt op een mooie manier in het boek verweven.
Er zitten wel wat toevalligheden in, maar het is een boek en ook in de echte wereld verbaas ik me er soms over hoe klein de wereld eigenlijk is. Daarnaast blijf ik ook met wat kleine vragen zitten. Misschien is dit expres niet uitgewerkt, omdat mannen over het algemeen niet vaak doorvragen (in ieder geval in mijn omgeving, sorry voor het generaliseren), maar ik miste wel wat dingen soms.
Alle boeken in de serie zijn los van elkaar te lezen, maar er komen wel een paar personages van de vorige delen in voor. Erg leuk om daar ook wat van te lezen en te weten hoe hun leven verder gaat. Maar het verraadt wel iets als je de vorige boeken nog niet hebt gelezen, dus ik adviseer ze op volgorde te lezen. En dat is helemaal geen straf, want als je Vuurzee hebt gelezen, wil je sowieso toch de andere delen lezen, dus kan je net zo goed meteen bij Vuurwerk (of de novelle Vuurproef, dat is deel 0.5) beginnen.
1
Reageer op deze recensie