Leven en laten leven

Dit was een leuk vervolgverhaal op het boek Donna en Juna . Het verhaal op het leuke plein zet zich verder naar de andere bewoners, er wordt vooruitgegaan en er loopt wel een kleine rode draad door alles. Het is inderdaad beter dat je het eerste deel eerst leest. Ik kan weinig echt slechts, maar ook niet uitzonderlijk goeds schrijven over dit verhaal. Het is echte feelgood, waarbij je natuurlijk ook een deel voorspelbaarheid hebt, en waar gelukkig weinig plaats is voor ergernis of boosheid. 

Je kan het genre echt typeren en het verhaal leest als een trein. Je krijgt een warm buren gevoel, dat je aanzet tot 'leven en laten leven.'