Uit het leven gegrepen

Uit het leven gegrepen. Zo zou je dit boek wel kunnen noemen. Natuurlijk is het verhaal een beetje geromantiseerd, maar het is een mooi, simpel verhaal dat misschien wel een beetje voorspelbaar is, maar zo herkenbaar voor wie tienerkinderen heeft. Het verhaal vertelt de moeilijkheden die jongeren kunnen ondervinden in hun puberteit, zowel bij verlies van een dierbare, maar ook om bij een bepaalde groep te willen horen of niet. Pestgedrag komt ook aan bod en dat alles is zeer mooi verwoord, zonder oplossingen te bieden, maar toch op een manier die je tot nadenken stemt hoe je het misschien zelf kan oplossen of aanpakken als je je in dezelfde situatie bevindt. Ook maatschappelijke problemen als armoede binnen één oudergezinnen, hardwerkende boeren en onderlinge hulpvaardigheid komen aan bod. Je kan dit boek onder de noemer feelgood plaatsen, maar ik vind het alvast lekker ontspannend om toch nog na te kunnen denken over dagdagelijkse beslommeringen.

Binnen de serie valt dit boek heel goed, omdat het toch weer een tikje anders is, maar ook verwijzingen heeft naar een van de vorige boeken. Je kan het perfect alleenstaand lezen en ook dat vind ik een pluspunt in de tegenwoordige wildgroei aan series, die je verplichten opeenvolgende boeken te lezen.

Een schrijfster om te volgen en te koesteren.