Lezersrecensie
Dagdroom
Dagdroom is het derde deel in de Maple Hills serie en gaat over Henry en Halle. Henry moet vanwege uitstelgedrag een moeilijk vak volgen bij zijn minst favoriete docent. Dat zorgt, naast zijn rol als aanvoerder van het ijshockeyteam, ervoor dat hij hard zal moeten werken om het schooljaar door te komen.
Halle is een top studente en droomt van het schrijven van een eigen boek. Ze loopt alleen vast in het schrijfproces. Ze besluit Henry te helpen door middel van bijles, want ondanks haar bomvolle agenda, zorgt het contact met Henry voor inspiratie en is het helpend voor haar schrijven.
Henry en Halle hebben allebei zo hun struggles in het leven en de auteur heeft beide goed neergezet. Henry is neurodivergent en ondanks dat hij geen diagnose heeft in dit verhaal, wordt het voor de lezer duidelijk hoe Henry is als vriend, student en sporter. Je leert hem goed kennen en de vrienden die Henry om zich heen heeft, hebben een belangrijke en fijne rol in dit verhaal. Het is leuk om over de personages uit de vorige delen te lezen en te lezen over hun relaties en hoe belangrijk ze zijn voor elkaar, dat had ik in de vorige boeken wat minder, het lijkt wel een beetje alsof alles samen komt in dit boek. Halle is een interessant meisje met hele grappige gedachtes. Het was enorm leuk om over haar te lezen.
‘Dit krijg je er dus van als ik zonder toezicht sociaal moet doen.’
De band die Henry en Halle opbouwen is fijn om over te lezen, het is met ups en downs maar ze zien elkaar. Dit deel en hun relatie vond ik dan ook het leukste van deze serie. De creatieve kanten van Henry en Halle staan wat meer in het daglicht in dit boek en net zoals in deel 2 staat het hockey wat meer op de achtergrond.
Dagdroom is een ontzettend leuk derde deel van deze serie en ik ben er eigenlijk nog niet klaar voor op Maple Hills achter mij te laten, het is al een poos geleden dat ik Ijsbreker gelezen heb, misschien toch nog maar eens herlezen ;-).
Halle is een top studente en droomt van het schrijven van een eigen boek. Ze loopt alleen vast in het schrijfproces. Ze besluit Henry te helpen door middel van bijles, want ondanks haar bomvolle agenda, zorgt het contact met Henry voor inspiratie en is het helpend voor haar schrijven.
Henry en Halle hebben allebei zo hun struggles in het leven en de auteur heeft beide goed neergezet. Henry is neurodivergent en ondanks dat hij geen diagnose heeft in dit verhaal, wordt het voor de lezer duidelijk hoe Henry is als vriend, student en sporter. Je leert hem goed kennen en de vrienden die Henry om zich heen heeft, hebben een belangrijke en fijne rol in dit verhaal. Het is leuk om over de personages uit de vorige delen te lezen en te lezen over hun relaties en hoe belangrijk ze zijn voor elkaar, dat had ik in de vorige boeken wat minder, het lijkt wel een beetje alsof alles samen komt in dit boek. Halle is een interessant meisje met hele grappige gedachtes. Het was enorm leuk om over haar te lezen.
‘Dit krijg je er dus van als ik zonder toezicht sociaal moet doen.’
De band die Henry en Halle opbouwen is fijn om over te lezen, het is met ups en downs maar ze zien elkaar. Dit deel en hun relatie vond ik dan ook het leukste van deze serie. De creatieve kanten van Henry en Halle staan wat meer in het daglicht in dit boek en net zoals in deel 2 staat het hockey wat meer op de achtergrond.
Dagdroom is een ontzettend leuk derde deel van deze serie en ik ben er eigenlijk nog niet klaar voor op Maple Hills achter mij te laten, het is al een poos geleden dat ik Ijsbreker gelezen heb, misschien toch nog maar eens herlezen ;-).
1
Reageer op deze recensie