Lezersrecensie
De bessenplukkers
In 1960 verdwijnt Ruthie, het zusje van de zesjarige Joe. Ze zaten samen op een steen vlak bij de bessenvelden waar de familie werkt als fruitplukker. Op een moment is Ruthie even alleen, zoals wel vaker, maar ze verdwijnt. Ze vinden haar niet meer terug. Niet ver van de bessenvelden vandaag groeit Norma op als enig kind bij strenge ouders. Ze droomt over kampvuren en warme armen, maar wanneer ze haar ouders daar vragen over stelt wordt het weggewuifd. Ze voelt aan alles dat het niet klopt, maar wat er precies niet klopt…
Het is een interessante keuze van de auteur om direct alle kaarten op tafel te leggen. Dit zorgt er namelijk voor dat je als lezer in het begin wel weet wat er gebeurt is en vanuit die situatie gaat de auteur verder met het verhaal. Ondanks dat je al weet hoe de situatie in elkaar steekt, zorgt de auteur er voor dat je toch benieuwd bent naar het vervolg van het verhaal en is er genoeg om over na te denken tijdens het lezen.
De schrijfstijl voelt een beetje als een warme deken, het leest erg prettig en het boek staat vol mooie zinnen en verwijzingen.
‘Hoop is iets prachtigs, tot het dat niet meer is.’
Je leest het verhaal afwisselend vanuit de perspectieven van Joe en Norma en dit zorgt ervoor dat je beide personages goed leer kennen. Ze delen hun gedachtes en gevoelens. Hun verdriet en hun eenzaamheid. Het verhaal draait verder om familie, rouwen, iets dicht bij je willen houden en omgaan met verlies.
Mooi boek, aanrader!
Het is een interessante keuze van de auteur om direct alle kaarten op tafel te leggen. Dit zorgt er namelijk voor dat je als lezer in het begin wel weet wat er gebeurt is en vanuit die situatie gaat de auteur verder met het verhaal. Ondanks dat je al weet hoe de situatie in elkaar steekt, zorgt de auteur er voor dat je toch benieuwd bent naar het vervolg van het verhaal en is er genoeg om over na te denken tijdens het lezen.
De schrijfstijl voelt een beetje als een warme deken, het leest erg prettig en het boek staat vol mooie zinnen en verwijzingen.
‘Hoop is iets prachtigs, tot het dat niet meer is.’
Je leest het verhaal afwisselend vanuit de perspectieven van Joe en Norma en dit zorgt ervoor dat je beide personages goed leer kennen. Ze delen hun gedachtes en gevoelens. Hun verdriet en hun eenzaamheid. Het verhaal draait verder om familie, rouwen, iets dicht bij je willen houden en omgaan met verlies.
Mooi boek, aanrader!
1
Reageer op deze recensie