De lentedochter

Dit is het tweede boek in De bloemendochters serie en in dit deel gaat over Soley. Soley heeft een succesvolle zangcarrière en een charmante vriend. Maar ondanks alle roem, is ze niet meer blij op het podium. Wanneer op het familielandgoed een schilderij wordt gevonden van een vrouw die sprekend lijkt op Soley is zij vastbesloten om erachter te komen wie deze vrouw is. Ze gaat op reis naar IJsland om een deel van haar familie te leren kennen die zij nog niet kent en om zo meer over haar achtergrond te weten te komen.

Het verhaal van Soley is heel anders dan het vorige boek, deze afwisseling is al een pluspunt, je hebt niet twee keer het gevoel dat je hetzelfde soort verhaal leest, ondanks dat de basis hetzelfde is. De auteur heeft er voor gekozen om twee perspectieven af te wisselen. Dat van Soley in het heden en dat van Sigrún in de oorlogsjaren. Deze fijne afwisseling zorgt ervoor dat je steeds meer te weten komt over de familiegeschiedenis van beide vrouwen. De verhaallijn over Sigrún en de delen over de IJslandse cultuur mochten voor mij nog wat meer uitgediept worden, maar ik had wel al het gevoel dat dat meer aan de orde is dan het eerste boek.

De schrijfstijl van de auteur is heel beeldend en gedetailleerd waardoor je IJsland bijna voor je gaat zien, het is prachtig omschreven. Soley voelt zich thuis op IJsland en dat gevoel geeft de auteur ook echt mee in het verhaal.

Het is een verhaal over familiebanden, familieruzies, het verleden, het heden én een reis op zoek naar wat je nu eigenlijk echt wil in het leven. Een zoektocht naar openstaan voor elkaar en gaan voor wat je wil. Een mooi boek, op naar deel 3!