Lezersrecensie
Het eiland aan de rand van de nacht
Faye heeft iets verschrikkelijks gedaan, al weet ze niet meer wat ze heeft gedaan. Zonder dat ze op de hoogte wordt gebracht van wat ze precies gedaan heeft wordt ze naar een kostschool op een eiland gestuurd voor slechte kinderen. Ze komt erachter dat de kinderen op het eiland gevaar lopen en ze gaat op onderzoek uit. Ze komt steeds een beetje meer te weten en de vraag is of ze dapper genoeg is om de mysteries van het eiland uit te zoeken maar ook of ze dapper genoeg is om haar eigen geheimen onder ogen te zien.
Ik vond dit boek in één woord geweldig. Het is spannend, mysterieus en met vlagen grappig. Het verhaal zit goed in elkaar gestoken en de spanning is vrijwel direct aanwezig maar ik vind het nooit te spannend worden voor jonge lezers. Het verhaal bestaat uit allerlei mooie zinnen en passages, het is echt, zoals ik al zei: geweldig!
‘Het was zo wreed om weer losgerukt te worden, weer ontworteld te worden. Alsof ik me voor de zoveelste keer uit de klauwen van een nachtmerrie probeerde te bevrijden, zo voelde ik me.’
Vanaf het begin is het verhaal omringd door mysterie. Je gaat met Faye naar het eiland en je voelt de paniek, het verdriet maar ook al een beetje de sterkte van Faye. Ze vertrouwt op haar intuïtie en die laat haar niet in de steek.
‘Nog meer ontworteld. Nog meer alleen.’
Faye is dan ook mijn lievelingspersonage van dit verhaal. Ze is zo sterk en krachtig. Maar ik moet ook zeggen dat alle kinderen van het eiland zo hun eigen sterktes en krachtigs hebben. De vriendschappen die ontstaan op het bizarre eiland zijn mooi beschreven. Nou zoals te merken is, ik ben enthousiast! Ik zou zeggen lees dit boek!
‘En in mijn hart zit een gouden gevoel, een gevoel van vrede zo diep als rivieren en steen, zo diep als de wortels van bomen.’
Ik vond dit boek in één woord geweldig. Het is spannend, mysterieus en met vlagen grappig. Het verhaal zit goed in elkaar gestoken en de spanning is vrijwel direct aanwezig maar ik vind het nooit te spannend worden voor jonge lezers. Het verhaal bestaat uit allerlei mooie zinnen en passages, het is echt, zoals ik al zei: geweldig!
‘Het was zo wreed om weer losgerukt te worden, weer ontworteld te worden. Alsof ik me voor de zoveelste keer uit de klauwen van een nachtmerrie probeerde te bevrijden, zo voelde ik me.’
Vanaf het begin is het verhaal omringd door mysterie. Je gaat met Faye naar het eiland en je voelt de paniek, het verdriet maar ook al een beetje de sterkte van Faye. Ze vertrouwt op haar intuïtie en die laat haar niet in de steek.
‘Nog meer ontworteld. Nog meer alleen.’
Faye is dan ook mijn lievelingspersonage van dit verhaal. Ze is zo sterk en krachtig. Maar ik moet ook zeggen dat alle kinderen van het eiland zo hun eigen sterktes en krachtigs hebben. De vriendschappen die ontstaan op het bizarre eiland zijn mooi beschreven. Nou zoals te merken is, ik ben enthousiast! Ik zou zeggen lees dit boek!
‘En in mijn hart zit een gouden gevoel, een gevoel van vrede zo diep als rivieren en steen, zo diep als de wortels van bomen.’
1
Reageer op deze recensie