Lezersrecensie
Schaduwdochter
Alweer het derde boek van Rachel van Charante. Waar de tweede wereld oorlog een grote rol speelde in haar vorige twee boeken, is de tijdsprong in dit boek groter. We leren namelijk Guusje kennen in het jaar 1917. Guusje is Amsterdamse en probeert samen met haar familie te overleven in barre omstandigheden. Er is bijna geen werk te vinden en er is een enorme voedselschaarste. Wanneer Guusje op een dag haar baan verliest en haar zusje ziek blijkt te zijn zet ze alles op alles om ervoor te zorgen dat ze nieuw werk vindt en zo voor een behandeling voor haar zusje kan betalen. Ze neemt uiteindelijk een baan aan als dienstbode bij een hertog. Het is helaas te mooi om waar te zijn want de hertog blijkt niet zo te zijn als hoe hij zich voordoet. 100 jaar later gaat Carmen wonen in het kasteel waar Guusje gewerkt heeft. Ze stuit op een familie geheim van haar man en raakt verstrikt in de geheimen uit het verleden.
Ik was helemaal blij met een nieuw boek van Rachel. Ik vond haar vorige twee boeken erg mooi geschreven en had dan kon hoge verwachtingen. Deze verwachtingen zijn meer dan uitgekomen. Deze auteur is zo goed in het overbrengen van emoties op papier. Het verhaal doet op momenten gewoon pijn, ontzettend knap hoe ze dat doet. Dit resulteerde er wel in dat ik het boek af en toe weglegde, al betrapte ik mezelf erop dat ik het steeds sneller weer oppakte. Ik moest en zou weten hoe het met Guusje zou aflopen. Een bepaalde verhaallijn vond ik wat overbodig, ik denk dat het verhaal dit niet nodig had, al kun je daardoor wel zien dat Carmen een mooie groei doormaakt, dus ik snap de keuze voor de verhaallijn wel.
Het mooie aan de schrijfstijl van de auteur is dat niet alleen de emoties, maar ook de omgeving en de personages ontzettend echt aanvoelen. Het voelt alsof je met Guusje langs de grachten loopt en alsof je met Carmen in het kasteel op onderzoek bent. En het mooie is, het is het eerste deel van een serie!
Een verhaal over (familie)liefde, zorgen, intriges en bedrog. Een spannende roman dat zich afspeelt in het nu en 100 jaar geleden. Aanrader! Ik ben enorm benieuwd naar het volgende deel in De acht kastelenserie!
Ik was helemaal blij met een nieuw boek van Rachel. Ik vond haar vorige twee boeken erg mooi geschreven en had dan kon hoge verwachtingen. Deze verwachtingen zijn meer dan uitgekomen. Deze auteur is zo goed in het overbrengen van emoties op papier. Het verhaal doet op momenten gewoon pijn, ontzettend knap hoe ze dat doet. Dit resulteerde er wel in dat ik het boek af en toe weglegde, al betrapte ik mezelf erop dat ik het steeds sneller weer oppakte. Ik moest en zou weten hoe het met Guusje zou aflopen. Een bepaalde verhaallijn vond ik wat overbodig, ik denk dat het verhaal dit niet nodig had, al kun je daardoor wel zien dat Carmen een mooie groei doormaakt, dus ik snap de keuze voor de verhaallijn wel.
Het mooie aan de schrijfstijl van de auteur is dat niet alleen de emoties, maar ook de omgeving en de personages ontzettend echt aanvoelen. Het voelt alsof je met Guusje langs de grachten loopt en alsof je met Carmen in het kasteel op onderzoek bent. En het mooie is, het is het eerste deel van een serie!
Een verhaal over (familie)liefde, zorgen, intriges en bedrog. Een spannende roman dat zich afspeelt in het nu en 100 jaar geleden. Aanrader! Ik ben enorm benieuwd naar het volgende deel in De acht kastelenserie!
2
Reageer op deze recensie