De wanhoop nabij

In Neemt u maar alvast afscheid vertelt ex-coronapatiënt Philip Reedijk het aangrijpende verhaal van zijn reis van gezonde vijftiger via de Intensive Care naar een lange revalidatie in een revalidatiecentrum. Na het plotseling vaststellen van het coronavirus bij Reedijk en zijn vrouw Tracy gaat hij snel achteruit. Binnen een paar dagen belandt hij in zeer kritieke toestand op de afdeling Intensive Care van een ziekenhuis in Rotterdam. Terwijl het met zijn vrouw met de dag een stukje beter gaat, verslechtert zijn toestand. Zodanig dat de IC-artsen langzaamaan de hoop verliezen en zijn familie vertellen dat ze maar alvast afscheid moeten nemen en zich op het ergste moeten voorbereiden. Reedijks leven hangt aan een zijden draadje. Wonder boven wonder verbetert zijn gezondheid na vijf weken mag hij terugkeren naar een gewone verpleegafdeling en later een revalidatiecentrum. Terwijl zijn kinderen ondertussen hun eindexamen behalen en hun diploma op mogen halen op school, probeert Reedijk weer de kracht in zijn armen en benen terug te vinden. Iets wat niet zonder slag of stoot gaat.

Het boek, dat geschreven is op basis van dagboekfragmenten van zijn eigen familie, laat een puur en ontroerend inkijkje zien in het leven van een gezin dat volledig in het teken staat van corona. Reedijk laat hoofdzakelijk zijn eigen perspectief op de situatie zien, met de weergave van zijn bizarre dromen en dagboekfragmenten. Hij probeert zijn dromen te duiden, wat helaas nog niet zo makkelijk is. Echter zijn in het boek ook WhatsApp-gesprekken tussen zijn familieleden terug te vinden. Uit deze gesprekken spreekt wanhoop, verdriet en onmacht. Het laat eveneens zien hoe ingewikkeld de situatie moet zijn geweest. Lange tijd mocht Reedijk zelfs vrijwel geen bezoek ontvangen – kleding en andere zaken werden afgegeven bij de voordeur van het ziekenhuis of revalidatiecentrum. Wanneer er  wel bezoek ontvangen mocht worden, keerden zij vaak met lege handen terug: Philip was nog steeds niet aanspreekbaar.

Ernst Kuiper, bestuursvoorzitter van het Erasmus Medisch Centrum, het ziekenhuis waar Reedijk op de Intensive Care lag, en voorzitter van het Landelijk Netwerk Acute Zorg, heeft het voorwoord voor het boek geschreven:

'Philip doet wat grafieken en abstracte cijfers niet voor elkaar krijgen. Hij geeft de covid patiënt een gezicht. Zijn verhaal neemt de lezer mee in een heftig ziekteproces met ongewisse afloop. De benauwdheid, de beademing, de angstige momenten als er nieuwe complicaties optreden.'

Waar Reedijk inderdaad een levendig en echt beeld geeft aan de gebeurtenissen op de Intensive Care gedurende de eerste coronagolf, verbindt Kuipers dit verhaal met zijn voorwoord aan de abstracte cijfers. Deze kleine wisselwerking zorgt ervoor dat het verhaal van Reedijk in perspectief wordt geplaatst en daardoor beter en oprechter overkomt. Het boek laat daarnaast niet alleen zien wat de coronapatiënt doormaakt op de verschillende afdelingen, het geeft ook waardering aan de zorgmedewerkers. Reedijk geeft ook hen een naam en een gezicht en laat door zijn verhaal zien hoe belangrijk deze mensen zijn geweest. Eveneens toont hij op subtiele manier hun grote inzet tijdens de eerste golf in deze crisis.

Met Neemt u maar alvast afscheid heeft Philip Reedijk een gezicht gegeven aan patiënt, familie en zorgverlener. Op indringende wijze laat hij de pijn en wanhoop van een gezin gevangen in de zorgen rondom corona zien. Neemt u maar alvast afscheid is een boek dat Nederland de persoonlijke impact van deze verschrikkelijke ziekte en pandemie toont.