Hoog realiteitsgehalte

'Dit is beslist geen verhaal over liefde op het eerste gezicht.
Maar het is wel een liefdesverhaal.
Nou ja.
Min of meer.'

Henry Page is nog nooit verliefd geweest, totdat hij Grace Town leert kennen. Grace is vreemd. Ze draagt jongenskleren, ziet eruit alsof ze al weken niet heeft gedoucht en tot overmaat van ramp loopt ze met een wandelstok. Grace is een mysterie, en het is duidelijk dat ze een groot verdriet met zich meedraagt. Ondanks alles wordt Henry tot over zijn over verliefd op haar. Alle kansen op een gebroken hart zijn er, maar Henry neemt risico. Grace is de liefde van zijn leven.  

Henry zit in het begin van zijn examenjaar. Hij is zeventien jaar oud, een slungelige jongen, maar erg goed in schrijven. Van het hoofdredacteurschap van de schoolkrant droomt hij al jaren. En zijn droom komt uit. Hink, zijn leraar Engels, vraagt Henry of hij hoofdredacteur van de schoolkrant wil worden. Hoera! Maar Grace is ook gevraagd. Ze zegt nee. Henry snapt hier niets van en wil antwoorden. Hij gaat achter Grace aan.  

Krystal Sutherland heeft een boek geschreven met een moeilijk onderwerp. Desondanks heeft ze humoristische manier van schrijven (en Henry een humoristische manier van denken):  

‘Ik was niet zo’n drinker. Ik was maar één keer echt dronken geweest. (…) Je gaat na drie glazen tequila niet languit, maar kotst jezelf onder, (…) vraagt huilend aan je moeder of ze zalmeieren voor je klaar wilt maken, (…) wordt door haar in bed gelegd, kotst tijdens een ontsnapping ook nog eens in de tuin, (…) en gaat dán pas languit.’

De schrijfster heeft een heel erg realistisch boek geschreven. Negen van de tien keer gaat in boeken alles helemaal perfect. De perfecte kus, de perfecte relatie. Onbereikbare liefdes die ineens toch bereikbaar worden. Maar in Sterrenstof is dit helemáál niet het geval. In het boek loopt lang niet alles op rolletjes, sterker nog, Henry maakt overal een grote puinhoop van. Huilende jongens, meisjes die jongens kleren dragen, Sutherland heeft een boek geschreven met een hoog realiteitsgehalte.  

Schrijfster worden? Daar heeft Krystal Sutherland nooit van gedroomd. Ze wilde bloemist worden, daarna vulkanoloog en toen een actrice. Pas op haar achttiende besefte ze dat ze acteren vreselijk vond.  

Sutherland groeide op in een stadje in Australië, Townsville, en vond het daar niet leuk. Boeken waren haar enige ontsnapping. Ze mocht van haar oma Harry Potter niet lezen, maar ze heeft het toch gedaan. Ze was er helemaal weg van. Op haar achttiende begon ze met haar eerste boek en ze is nu fulltime schrijfster.