Actueel, maar voorspelbaar
Izaac grijnst. ‘We hebben zo’n beetje een hele drankwinkel, geloof ik. Ik zal even glazen pakken.’
‘En dan doen we wel een spelletje, hoor.’ Nina grijnst. ‘Iets met drank!’
‘Bierpong!’ roept Lars uit. ‘Iz, heb je red cups? En pingpongballen?’
Izaac aarzelt even en knikt dan. ‘Wel samen opruimen, afgesproken?’
Ik sta op en help mee. We zetten zestien glazen in een driehoek op tafel. Dan beginnen we de glazen te vullen. Izaac loopt naar zijn kamer en komt terug met een pingpongballetje. We schuiven de stoelen aan de kant. Lars mag beginnen. Hij gaat aan het hoofd van de tafel staan, richt het pingpongballetje en gooit het in een glas bier. Grijnzend pakt hij het glas en drinkt het leeg.
‘Oké, wie nu?’
Het mag nu wel duidelijk zijn dat alcohol een belangrijk motief in het boek Verdrinken van Marlies Slegers is. Slegers schreef al twee boeken over actuele onderwerpen; Onder mijn huid, dat gaat over sexting en Vijftien, dit boek gaat over grooming. Verdrinken is het derde boek in dit rijtje, hierin staat vooral binge-drinken centraal.
In het boek wordt het verhaal gevolgd van de vriendengroep van de zestienjarige Emma. Ze willen graag op vakantie naar Blanes, Spanje. Wanneer de vrienden plannen aan het maken zijn voor de ultieme vakantie, loopt een drankspelletje uit de hand. Nina, de beste vriendin van Emma, heeft zo veel gedronken dat ze niet meer mee mag van haar ouders. Zowel Emma als Nina balen hier enorm van, maar de vriendengroep gaat toch op vakantie. Eenmaal op hun vakantiebestemming aangekomen, loopt alles toch niet zo soepel als Emma had gedacht. Sterker nog, de hele situatie escaleert.
Het boek voelt, doordat alcohol de boventoon voert, een beetje belerend aan. De standaardsituaties doen zich voor: er wordt te veel alcohol gedronken, er ontstaan ruzies en de hele vakantie valt in duigen. Het boek heeft geen originele tint, waardoor het een ‘boek zoals alle boeken’ wordt. Hierdoor krijg je het gevoel dat je al weet hoe het verhaal af zal lopen, wat deels ook waar is. Diverse vraagstukken zijn makkelijk op te lossen, maar de plot is daarentegen goed bedacht.
Slegers heeft een simpele, maar prettige schrijfstijl gehanteerd. De korte en vrij directe zinnen passen goed bij de karakters, waardoor het boek erg aangenaam leest. Daarnaast beschrijft ze verschillende situaties erg uitgebreid, waardoor het verhaal realistischer wordt. Daarbij wordt het verhaal vanuit verschillende perspectieven verteld. Ieder personage worstelt met een eigen probleem, hierdoor leer je alle persoonlijke verhalen kennen, waardoor het boek interessanter en plezieriger is om te lezen. Ook leest het boek erg vlot door de korte hoofdstukken.
Slegers heeft een actueel, maar voorspelbaar boek geschreven. Doordat sommige situaties afgezaagd zijn, is het boek niet erg origineel. Toch is de verhaallijn interessant en door de prettige schrijfstijl spreekt het boek wel aan. Hoewel er van dit boek dertien in een dozijn gaan, is het verhaal het lezen waard.
Reageer op deze recensie