Sterk en emotioneel

Zoals elk jaar keek ik weer uit naar de nieuwe psychologische thriller van Anja Feliers, nog meer omdat het deze keer om een persoonlijker en emotioneler thema zou gaan.

Dat was ook wel zo, krop in de keel, tranen in de ogen, maar misschien net daardoor ervaarde ik wat te weinig psychologische spanning in het Sylvie-verhaal. (Ik lees mogelijk veel te veel, waardoor het wat voorspelbaar leek.) Sommige mysterieuze voorvallen worden onverklaard in de doofpot gestoken, of belanden op een ‘zweverige’ manier bij het juiste personage.

Daar waar ik wat spanning miste in het ene verhaal, vielen er meer onverwachte en soms wat vreemde bommetjes in het Kathleen-verhaal, waar je geen keus hebt om mee te leven met hen.
Ondanks dat er twee verhalen door elkaar geweven zijn, leest Kwijt heel vlot, al moest ik toch even in mijn geheugen gaan graven naar het einde van “Zuur” voor Kathleen.

Kort, ik vond het een sterk verhaal, maar ik bleef toch ietwat op mijn honger zitten.