De geur van boeken

Julia Donaldson is een van de meest gelauwerde prentenboekenschrijvers in het Engelse taalgebied. Er zijn heel veel prentenboeken van haar vertaald, waarvan de Gruffalo wel de bekendste is.

Op de cover zien we Detectivehond prominent met zijn neus in de lucht. In het geurspoor dat over de hele voorkant van links naar rechts loopt, staat de titel. Er zit beweging en vaart in de covertekening. De riem staat strak. Aan de andere kant van de riem zie je een rennend jongetje, Jos, met zijn jas open. Daarachter een groep rennende mensen. Het is duidelijk dat Detectivehond haast maakt.

Detectivehond heeft zelf geen naam, hij wordt consequent Detectivehond genoemd. Honden, speuren, neus en geuren. Het zijn elementen in kinderverhalen die vaak voorkomen. Die zijn hier op meesterlijke wijze samengebracht. Snuf, snuf, snuffel! Op maandag sleurt Detectivehond Jos mee naar school. Detectivehond vindt het daar ruiken naar vla, krijtjes, plastic, gymschoenzool, afval, kleding en gevulde koeken. Maar de lekkerste geur op school is toch wel de geur van boeken.

Op een dag zijn alle boeken verdwenen. Dat is een klusje voor Detectivehond. Hij volgt het spoor van de boekendief en de geur van de boeken. De klas is benieuwd. Zal de dief gevonden worden? En komen de boeken nog terug in de school?

Dit prentenboek geeft vooral liefde voor boeken door. Het verhaal eromheen is vermakelijk, maar niet uniek. De illustraties van Sarah Ogilvie bieden veel, daar zitten nog wel andere verhalen in voor kinderen met een levendige fantasie.