Lezersrecensie
Joy en het plan om een boom te redden
Het boek Joy is geschreven door Jenny Valentine - die al meer jeugd- en young adult-boeken schreef - en vertaald door Jenny de Jonge. Hoofdpersoon Joy Applebloom is 10 jaar oud. Het boek is geschikt voor kinderen rond die leeftijd (9-11 jaar). Ik heb het boek aan mijn nichtje van bijna 8 voorgelezen in het kader van Lees Eens Wat Anders 2024.
Joy, haar puberende zus en haar ouders zijn gestopt met hun wereldreis om zich te voegen bij hun mopperende opa in Engeland en voor hem te zorgen. Dit betekent dat Joy van haar vrije, afwisselende leven ineens in een rijtjeshuis woont en geen thuisonderwijs meer krijgt, maar naar school moet. Ze voelt zich alleen, maar sluit vriendschap met een boom op het schoolplein. En met Benny, met wie ze de boom wil redden.
Wij vonden het boek aantrekkelijk vormgegeven. Het verhaal ontvouwt zich in korte hoofdstukken in bloemrijke taal met een vleugje humor, zoals de klas die wordt omgeschreven als een ‘zestig-neusvleugelige draak’ (p. 78). De auteur gebruikt veel bijvoeglijk naamwoorden en weet lichaamshoudingen en gezichtsuitdrukkingen prachtig weer te geven. We zagen het rotte-vis-met-chili-gezicht van juf Hunter (p. 67) zo voor ons! De aanloop naar het schoolgaan is wat lang en dan gaat het verhaal ineens in een treinversnelling. Het einde voelt wat afgekapt, maar maakt ook nieuwsgierig naar het volgende deel van de serie.
Al met al een mooi, geloofwaardig verhaal met aandacht voor de natuur, familie, vriendschap en vooral jezelf mogen zijn.
Joy, haar puberende zus en haar ouders zijn gestopt met hun wereldreis om zich te voegen bij hun mopperende opa in Engeland en voor hem te zorgen. Dit betekent dat Joy van haar vrije, afwisselende leven ineens in een rijtjeshuis woont en geen thuisonderwijs meer krijgt, maar naar school moet. Ze voelt zich alleen, maar sluit vriendschap met een boom op het schoolplein. En met Benny, met wie ze de boom wil redden.
Wij vonden het boek aantrekkelijk vormgegeven. Het verhaal ontvouwt zich in korte hoofdstukken in bloemrijke taal met een vleugje humor, zoals de klas die wordt omgeschreven als een ‘zestig-neusvleugelige draak’ (p. 78). De auteur gebruikt veel bijvoeglijk naamwoorden en weet lichaamshoudingen en gezichtsuitdrukkingen prachtig weer te geven. We zagen het rotte-vis-met-chili-gezicht van juf Hunter (p. 67) zo voor ons! De aanloop naar het schoolgaan is wat lang en dan gaat het verhaal ineens in een treinversnelling. Het einde voelt wat afgekapt, maar maakt ook nieuwsgierig naar het volgende deel van de serie.
Al met al een mooi, geloofwaardig verhaal met aandacht voor de natuur, familie, vriendschap en vooral jezelf mogen zijn.
1
Reageer op deze recensie