Lezersrecensie
Toekomst of niet.
Clarissa Katchef is een vrouw van naar schatting begin 70. Ze heeft een dochter Jordan met haar eerste man Toby en een kleindochter Andy waar ze een heel goeie verstandhouding mee heeft. Ze woont in Parijs ergens in de toekomst, Parijs waar na een aanslag de Eiffeltoren werd vernietigd. Clarissa is op zoek naar een nieuwe woonst nadat ze ontdekt heeft dat haar tweede man François haar heeft bedrogen.
Zij is op latere leeftijd beginnen boeken schrijven, boeken waarin woningen of gedeeltes ervan een belangrijke rol spelen. Ze is ontzettend gevoelig voor de sfeer van huizen, een waarschijnlijk gevolg van haar vroegere job in vastgoed.
Via een vriend van een eigenares van een boekwinkel wordt ze in contact gebracht met Casa, een groepering waarvan weinig meer geweten is dan dat ze kunstenaars in al haar verschillende vormen misschien de mogelijkheid biedt om in een nieuw opgericht flatgebouw een appartement te betrekken. Deze appartementen worden op het lijf en geest van de nieuwe bewoner ingesteld.
Clarissa wordt dan vooral door het angstige gedrag van haar kat Chablis attent gemaakt op het feit dat ze elke minuut van de dag wordt bespied. Door wie, waarom dat blijft een raadsel.
Tussen elk hoofdstuk vind je ook telkens een aantekening van een 2 à 3 pagina's waarin je te weten komt wat er juist gebeurd is tussen haar en François.
Het boek heeft mij ongelooflijk verrast. Ik kende van Tatiana de Rosnay eigenlijk enkel "Haar naam was Sarah".
Dus verwachtte ik iets in dezelfde trant, maar totaal niet. De auteur heeft de gave om haar personages een gezicht te geven, ook gevoelens worden haarfijn toegevoegd. Van in het begin heeft dit verhaal mij kunnen boeien en ik zag het einde absoluut niet aankomen. Eigenlijk is het een open einde geworden. Je vraagt je af of Clarissa inderdaad alles wat ze meemaakt ook echt beleeft of dat ze zoals haar dichte familie vreest in een depressie wegzakt.Het is zo'n boek waar je als lezer je eigen twist kan aan geven, geloven wat je wil geloven. Voor mij zou dit ook een fantastisch boek zijn om in een leesclub te bespreken. Aanrader voor mij.
Zij is op latere leeftijd beginnen boeken schrijven, boeken waarin woningen of gedeeltes ervan een belangrijke rol spelen. Ze is ontzettend gevoelig voor de sfeer van huizen, een waarschijnlijk gevolg van haar vroegere job in vastgoed.
Via een vriend van een eigenares van een boekwinkel wordt ze in contact gebracht met Casa, een groepering waarvan weinig meer geweten is dan dat ze kunstenaars in al haar verschillende vormen misschien de mogelijkheid biedt om in een nieuw opgericht flatgebouw een appartement te betrekken. Deze appartementen worden op het lijf en geest van de nieuwe bewoner ingesteld.
Clarissa wordt dan vooral door het angstige gedrag van haar kat Chablis attent gemaakt op het feit dat ze elke minuut van de dag wordt bespied. Door wie, waarom dat blijft een raadsel.
Tussen elk hoofdstuk vind je ook telkens een aantekening van een 2 à 3 pagina's waarin je te weten komt wat er juist gebeurd is tussen haar en François.
Het boek heeft mij ongelooflijk verrast. Ik kende van Tatiana de Rosnay eigenlijk enkel "Haar naam was Sarah".
Dus verwachtte ik iets in dezelfde trant, maar totaal niet. De auteur heeft de gave om haar personages een gezicht te geven, ook gevoelens worden haarfijn toegevoegd. Van in het begin heeft dit verhaal mij kunnen boeien en ik zag het einde absoluut niet aankomen. Eigenlijk is het een open einde geworden. Je vraagt je af of Clarissa inderdaad alles wat ze meemaakt ook echt beleeft of dat ze zoals haar dichte familie vreest in een depressie wegzakt.Het is zo'n boek waar je als lezer je eigen twist kan aan geven, geloven wat je wil geloven. Voor mij zou dit ook een fantastisch boek zijn om in een leesclub te bespreken. Aanrader voor mij.
1
Reageer op deze recensie