Lezersrecensie
Parijs 2.0
Christine Van Heeteren is een bekende kunstenares die destijds studeerde in Parijs maar nadien terug naar Nederland kwam. Ze heeft met Thibau reeds een negental exposities gehouden in Parijs die telkens ongelooflijk succesvol zijn. Nu heeft Christine echter af te rekenen met een blokkering van haar inspiratie. Ze heeft een afspraak met Thibau in Parijs om haar tiende tentoonstelling te bespreken en ze besluit zich hier uit te bluffen teneinde respijt van een paar maanden te krijgen en ondertussen terug op het juiste spoor te geraken. Terwijl ze in Parijs is voor die bespreking ziet ze toevallig een aankondiging van een voordracht door een gerenomeerd kunstkenner en tevens haar ex-geliefde Jacques.
Ze vinden elkaar terug en en via deze weg verneem je als lezer meer over het verleden van Christine. Het feit dat ze samen met Jacques een doodgeboren dochtertje Marianne kreeg blijkt algauw een obstakel te zijn geweest en nog steeds aanwezig in de herinnering van Christine. Ze reist op en neer tussen Parijs en nederland tot ze opnieuw geconfronteerd wordt met een zwaar verlies namelijk het overlijden van Jacques. Vanaf hier moet Christine haar veerlies proberen een plaats te geven, haar dubbel verlies en vooral ze moet leren rouwen.
De auteur geeft ons een mooi inzicht in het leven van het hoofdpersonage die zich met en in haar verdriet heeft teruggetrokken. We zien het zwoegen en het strijden om terug positiviteit aan haar leven te geven, geholpen door veel mensen die haar zeer genegen zijn. Anne Theunis heeft de gevoelens en emoties op een sublieme manier beschreven, hieraan zie je ook dat Anne zelf al veel levenservaring heeft omdat je ook voelt dat dit doordacht en doorleefd is. Een heerlijk boek met inhoud, maar toch ook niet te zwaar zodat het zeker geschikt is voor een breed publiek. Ik kijk zeker uit naar een volgende roman van deze auteur.
Ze vinden elkaar terug en en via deze weg verneem je als lezer meer over het verleden van Christine. Het feit dat ze samen met Jacques een doodgeboren dochtertje Marianne kreeg blijkt algauw een obstakel te zijn geweest en nog steeds aanwezig in de herinnering van Christine. Ze reist op en neer tussen Parijs en nederland tot ze opnieuw geconfronteerd wordt met een zwaar verlies namelijk het overlijden van Jacques. Vanaf hier moet Christine haar veerlies proberen een plaats te geven, haar dubbel verlies en vooral ze moet leren rouwen.
De auteur geeft ons een mooi inzicht in het leven van het hoofdpersonage die zich met en in haar verdriet heeft teruggetrokken. We zien het zwoegen en het strijden om terug positiviteit aan haar leven te geven, geholpen door veel mensen die haar zeer genegen zijn. Anne Theunis heeft de gevoelens en emoties op een sublieme manier beschreven, hieraan zie je ook dat Anne zelf al veel levenservaring heeft omdat je ook voelt dat dit doordacht en doorleefd is. Een heerlijk boek met inhoud, maar toch ook niet te zwaar zodat het zeker geschikt is voor een breed publiek. Ik kijk zeker uit naar een volgende roman van deze auteur.
2
Reageer op deze recensie