Meer romance dan crime
Nora Roberts schrijft naast heel veel romance ook crime. Dit laatste doet ze onder het pseudoniem J.D. Robb. In september 2019 verschijnt het 49ste deel in haar Engelstalige ‘In Death’-serie: Vendetta in Death. Aanvankelijk had ze een contract om drie boeken in deze serie te schrijven. Ze wilde eens een ander genre proberen te schrijven dan haar gebruikelijke romance genre. Haar agent en uitgever hadden haar gevraagd om uit oogpunt van marketing onder een andere naam te schrijven. Zo ontstond de ‘In Death’-serie. Nog lang niet alle delen in deze serie zijn in het Nederlands vertaald. Vergeten Verleden is pas het zestiende deel van de serie en dateert van 2003. Het basispatroon van alle delen is hetzelfde: dezelfde personages lossen een moordzaak op, vergezeld van romantische elementen. De hoofdrolspelers – Eve Dallas en haar echtgenoot Roarke – ontwikkelen zich in de serie enigszins, evenals hun huwelijk. Romantiek en emotie ontbreken uiteraard niet.
In Vergeten Verleden blijkt de negentienjarige studente Rachel Howard te zijn vermoord en is haar lichaam in een vuilniscontainer gedumpt. Voorafgaand aan haar dood heeft de moordenaar foto's van haar gemaakt en naar Nadine Furst van New York's Channel 75 gestuurd. Furst is bevriend met hoofdpersoon, Eve Dallas. Zo vindt Eve Dallas het lijk en begint ze met het onderzoek. Er vallen meer slachtoffers; het zijn allen studenten, wiens lichamen gefotografeerd zijn. De foto’s vormen het belangrijkste spoor naar de dader. Veel andere aanwijzingen zijn er niet. Er is een overmaat aan verdachten, waaronder veel amateur- en professionele fotografen en studenten. Ze worden allemaal ondervraagd.
De lezer heeft al snel in de gaten dat in dit verhaal niet de moorden centraal staan, maar de spanning in de relatie tussen Eve en haar Ierse echtgenoot en miljardair Roarke. Beiden hebben een ‘donker’ verleden: Eve in de straten van Dallas in Texas en Roarke in de sloppenwijken van Dublin. Tijdens een bezoek aan een van de liefdadigheidsinstellingen die Roark financiert, ontmoet hij een vrouw die zijn moeder kent en over haar vertelt, waardoor zijn verleden in een ander licht komt te staan. Hierdoor krijgt het karakter van Roarke meer diepte: minder zelfzuchtig, meer kwetsbaar. Eve blijkt voor hem de rots in de branding. De ontwikkeling van de personages is zonder meer goed, vooral geldt dit dus voor Roarke, die worstelt met zijn gevoelens als gevolg van de informatie die hij over zijn verleden krijgt. De schrijfster zet hem heel menselijk neer. Eve Dallas is en blijft een meeslepende leading lady. Enerzijds is ze een ruig type, maar tegelijkertijd is ze erg serieus in haar werk en zorgzaam.
Voor wie nooit een boek in deze serie heeft gelezen is het moeilijk om de karakters op waarde te schatten. Voor de crime liefhebbers onderbreekt de grote portie romance de spanning van het moordonderzoek, terwijl de feelgood fans minder geïnteresseerd zullen zijn in de naspeuringen bij en ondervragingen van de vele verdachten, dat nogal traag verloopt.
De schrijfster stopt ook nog wat science fiction in haar In Death-verhalen, want ze spelen in 2058. Waarom zo ver in de toekomst is onduidelijk, want heel erg futuristisch is het verhaal niet. Voor liefhebbers van de combinatie feelgood - crime is dit deel van de serie niettemin een goede keuze.
Reageer op deze recensie