Vechten en schieten

Lee Child werd als James Dover Grant in 1954 in Coventry, Engeland geboren. In 1977 studeerde hij af als jurist, waarna hij bij het commerciële televisiebedrijf ITV ging werken. Momenteel woont hij met zijn Amerikaanse vrouw Jane op een stuk grond van maar liefst 35 hectare in Wyoming in de Verenigde Staten met veel bossen en meren om zich heen. Daarnaast heeft hij huizen in de buurt van St Tropez en in East Sussex, Engeland en een appartement in de wijk Central Park West van New York.    

Dat is mede te danken aan zijn succesvolle Jack Reacher-reeks. In 1997 werd het eerste Jack Reacher-boek, getiteld Jachtveld, gepubliceerd. Sindsdien schrijft de auteur elk jaar minstens één nieuw boek. Blauwe maan is zijn vierentwintigste boek met Jack Reacher als hoofdpersoon. Zonder dat in het boek vermeld wordt waar het verhaal speelt, mag ervan worden uitgegaan dat het in de buurt van Laramie in het zuidoosten van Wyoming is, waar Child woont. Het is een typisch Reacher-boek, want veel verhalen beginnen met Reacher die in een dorp of stad arriveert en daarbij tegen een klein probleem aanloopt, iets nieuws ontdekt of iets verkeerd doet, hetgeen de opmaat is tot een groot probleem. Dit is ook in dit verhaal het geval.    

Reacher arriveert met de bus in een naamloze stad. Hij ziet dat een oude man een envelop met geld in zijn zak heeft en dat een jonge kerel uit is op diens geld. De oude man, die Aaron Shevick blijkt te heten, wordt inderdaad overvallen. Reacher ontzet hem en brengt de gewonde Shevick, die geen beroep wil doen op medische hulp of politie, naar huis. Het echtpaar Shevick vertelt hem dat ze een grote schuld bij woekeraars hebben. Ze hebben geld geleend om de torenhoge rekeningen voor de behandeling van hun aan kanker lijdende dochter te kunnen betalen. Het geld in de envelop was bestemd voor de woekeraars. Reacher komt op voor de Shevicks en belandt zo in een vete tussen twee rivaliserende bendes, een Oekraïense en een Albanische. De bendes, die zich bezighouden met bescherming, drugshandel, geldlening en prostitutie, hebben ieder een deel van het grondgebied onder controle en proberen alle twee de totale macht te krijgen voordat een nieuwe politiecommissaris is aangetreden.    

Jack Reacher heeft een tegenstrijdig karakter. Enerzijds is hij een softie, die gevoelig is voor het uit de brand helpen van zielige mensen; anderzijds is hij kil en kent hij zelden of nooit spijt van het doden van tegenstanders. Hij is een grote, bijna 110 kilo wegende, intimiderende eenling die dingen oplost door een combinatie van detectivevaardigheden, militaire training en fysieke kracht. Hij is altijd onderweg met een tandenborstel als enige bagage. Na dertien jaar in het leger, waar hij commandant van een elitegroep van de militaire politie was, begon Reacher te zwerven. In Blauwe maan is hij nog steeds onderweg. Hoewel hij geen politieman meer is, spant hij zich nog altijd in om onrecht de wereld uit te helpen. Daarbij voelt hij zich niet aan de gebruikelijke regels gebonden. Bij elk avontuur vindt hij een partner, vaak een vrouwelijke; in dit geval is dat de serveerster Abby.   

In de boeken van Child wordt altijd alles een stuk slechter voordat het beter wordt. Hoe moeilijker iets wordt, des te meer zijn vastberadenheid en zelfvertrouwen toeneemt. Het verhaal krijgt vaart met een overvloed aan vechtscènes en schietpartijen. In eerdere delen van de serie nam de auteur meer tijd en tekst om de karakters van de personages uit te werken. In Blauwe maan is dit veel minder het geval; hierin wordt al snel tot actie overgegaan, resulterend in hele reeksen vuurgevechten met zwaarbewapende tegenstanders met veel doden tot gevolg. Onder de personen in de kleine kring van Reacher vallen helemaal geen slachtoffers, hetgeen nogal ongeloofwaardig overkomt. Dit geldt ook voor het optreden van Reachers metgezel, serveerster Abby, die van een ongekend professionalisme te kennen geeft. Terwijl Reacher in eerdere boeken gemakkelijk geweld gebruikt om een doel te bereiken, lijkt hij hier te genieten van het doden van zijn tegenstanders.    

De aanpak van Reacher blijft hetzelfde en is kenmerkend voor de serie. Voorafgaand aan elk gevecht denkt hij goed na over hoe het zal gaan verlopen, zodat hij gepast kan reageren. Daarnaast is Child sterk in de detaillering. Zo beschrijft hij heel nauwkeurig het type wapens met aanverwante kenmerken dat gebruikt wordt. Hij schrijft meest korte zinnen en als onderbreking van het geweld geeft hij droge, soms wrange humor ten beste. Blauwe maan is een gemakkelijk lezend boek, zij het op onderdelen ongeloofwaardig. Wie van schietpartijen en vechtscènes houdt, zal beslist genieten.