Verhalen net zo lekker als de titel
Thijs Zonneveld is bekend als (ex)wielrenner. Zijn bekendste boek is Thomas Dekker. Mijn gevecht, waarin onder meer het dopinggebruik in de wielersport door Thomas Dekker en anderen wordt aangekaart. Zijn boek over Thomas Dekker is genomineerd voor de NS Publieksprijs 2017.
De bundel De suikerspin en andere verhalen bevat 55 korte wielerverhalen. De meeste zijn met humor geschreven. Er zijn kostelijke verhalen, zoals 'Allepduwes', waarin de draak wordt gestoken met de feestende Hollanders in bocht zeven van Alpe d'Huez. En er zijn ook treurige verhalen zoals over de dood van renners door valpartijen in het peloton en over de verschrikkelijke val van Annemiek van Vleuten tijdens de laatstgehouden Olympische spelen. Ook ontbreekt terechte kritiek op het vaak slappe optreden van de internationale wielerunie UCI niet.
Zonneveld toont in zijn verhalen zijn liefde voor de wielersport. Herhaaldelijk bepleit hij het veiliger maken van deze sport. En hij klaagt de laksheid van officials aan wanneer zij geen of onvoldoende maatregelen nemen om de veiligheid van de renners te vergroten. Daarbij vergeet hij niet om de renners hand in eigen boezem te laten steken. Hun ambitie of wellicht eerder hun kuddegedrag doet hen immers gesloten bomen bij een overweg passeren, daarbij het gevaar van een aanstormende trein negerend.
De lezer moet wel enige affiniteit met wielrennen hebben om Zonnevelds verhalen op zijn waarde te kunnen schatten. Niettemin zullen ook niet-wielrenfanaten plezier beleven aan vele van zijn verhalen vanwege de komische, heldere verteltrant. Zelfs degenen die nooit een wielerkoers gezien hebben, zullen bekend zijn met fenomenen als Tom Dumoulin en Bauke Mollema. En wie heeft er nog nooit van Peter Sagan gehoord? Mocht dit zo zijn dan zijn deze verhalen van Thijs Zonneveld verplichte literatuur.
Het is een prima boek om de tijd te vullen, sporend in de trein, wachtend op de bus, zittend in een café of liggend aan het strand. Dit maakt het tevens gemakkelijker om het boek weg te leggen, want de lezer wacht dan een volgende activiteit: uitstappen, instappen of terug naar huis. Thuis lezen in de luie stoel brengt het gevaar met zich mee dat de lezer het boek in een adem uit leest. De verhalen verdienen een langer genieten.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Onno van Rijen
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
