De flitsende opening als Bryndza's handelsmerk
Robert Bryndza staat inmiddels bekend als een gerespecteerde thrillerschrijver. Wat wellicht niet iedere lezer weet is dat hij Slowaak is en dat zijn naam staat voor ‘schapenkaas’, de nationale kaas van Slowakije. Hij is vooral bekend door zijn boeken over Erika Foster, een serie die in 2016 begon met Het meisje in het ijs.
Als Erika onderweg is naar de kerstbrunch bij haar baas en zijn gezin, ziet ze een moeder die voor haar huis haar dochter vermoord heeft gevonden. Erika gaat niet naar haar baas, maar begint meteen met een onderzoek. De vermoorde vrouw is de 22-jarige Marissa Lewis, die als danseres in verschillende stripclubs in Londen werkte. Al snel ontdekt Erika dat er in dezelfde wijk meldingen zijn gedaan over verschillende pogingen tot aanranding door een in het zwart geklede persoon met een gasmasker. Marissa blijkt een avontuurlijk leven te hebben geleid en veel vijanden te hebben gehad. Dat betekent werk aan de winkel voor Erika en haar team.
‘Een gestalte in een lange trenchcoat stond achter haar. Het gezicht verscholen achter een gasmasker van glimmend zwart leer, dat het hoofd strak omsloot, met twee grote ronde kijkgaten van glas. Het zuurstoffilter hing bijna op de borst. De figuur droeg zwarte handschoenen, en in de linkerhand zag ze een lang, dun mes.’
Vanaf het begin wordt de lezer meegesleept in het verhaal. De opening is flitsend; een van de handelsmerken van Bryndza. Wat begint als een eenvoudig uitziende misdaad blijkt uit te groeien tot een complexe zaak. De auteur weeft zijn verhaal rond twee categorieën misdaden – een moord en verschillende pogingen tot aanranding – die hij op het juiste moment samenvoegt. Door korte, kernachtige hoofdstukken te schrijven en meerdere twists in te bouwen, weet hij de spanning er vanaf het begin tot aan het eind continu in te houden, waarbij de identiteit van de moordenaar pas aan het slot wordt onthuld. En dit terwijl het verhaal zich grotendeels in één straat afspeelt, namelijk daar waar de meeste verdachten zich bevinden.
In dit zesde deel van de serie bouwt de auteur de karakters van Erika en haar teamleden verder uit. Aan het begin van de reeks is Erika erg gesloten, maar nu komt haar kwetsbare kant steeds meer naar voren. Ze voelt zich eenzaam en moet leren leven met de problemen die ze in haar leven heeft ondervonden, waaronder haar schuldgevoel over de dood van haar man en haar veranderde relaties met leden van haar team, zoals Kate Moss en James Peterson. Erika zoekt haar heil in haar werk, dat ze optimaal probeert uit te voeren. Ze blijft daarmee een vastberaden, verbeten type. Ook Kate Moss blijkt karaktereigenschappen à la Erika te hebben: ook zij is eigenzinnig en vastbesloten de zaak op te lossen.
Met ingrediënten als veel actie, boeiende personages, slimme twists en veel verdachten heeft Bryndza weer een sterke thriller geschreven. De oplettende liefhebber van de auteur zal inmiddels gezien hebben dat de schrijver gestart is met een nieuwe serie, met Kate Marshall als hoofdpersoon (Nine Elms (2019)). Hopelijk belet hem dit niet om de serie met Erika Foster voort te zetten.
Reageer op deze recensie