Relaties onder spanning

Mattias Edvardsson, die met zijn vrouw Kajsa en zijn twee dochters in Löddeköpinge buiten Lund in Skåne woont, studeerde Zweeds en psychologie en werkt al vele jaren als docent in deze vakken op een middelbare school. Hij speelde voetbal, was voetbaltrainer en is nu al jaren voetbalscheidsrechter. Halverwege de jaren negentig was hij zanger in een punkrockband. Edvardsson schrijft boeken in verschillende genres. Zijn grote doorbraak in het buitenland bereikte hij met Een heel gewoon gezin. Daarin was het thema familie: hoe ver ben je als ouder bereid te gaan om je kind te beschermen en te helpen? Deze keer is het thema buren: hoe eerlijk zijn buren tegenover elkaar en in welke mate kan men elkaar vertrouwen?

In de zomer van 2015 verhuizen Micke en Bianca met hun twee kinderen, de driejarige Bella en de zesjarige William, van Stockholm naar Skåne. Ze vinden hun droomhuis op nummer 13 in het kleine Köpinge, in een idyllisch wijkje met drie andere gelijksoortige villa’s die een gemeenschappelijke tuin delen. De namen van de huizen zijn geïnspireerd op de wereld van Astrid Lindgren. De naaste buren zijn het oudere echtpaar Gun-Britt en Åke, die elk jaar een buurtfeestje organiseren, de alleenstaande tienermoeder Jacqueline met haar zoon Fabian en de alleenstaande Ola. Bianca was een succesvolle makelaar in Stockholm en wil dit ook in Skåne worden. Micke is gymnastiekleraar en heeft een baan bij de plaatselijke school in Köpinge gevonden. Op een vrijdag de dertiende, twee jaar na hun intrek in het huis, wordt Bianca, die op de fiets een boodschap is gaan doen, aangereden en raakt daardoor ernstig gewond. Is het een tragisch ongeval of zit er meer achter?

Het hele verhaal draait om dit ongeval. Er zijn twee tijdsperspectieven: wat is er in de afgelopen twee jaar vóór het ongeval gebeurd en wat gebeurt er daarna? Net als in Een heel gewoon gezin wordt het verhaal verteld vanuit drie gezichtspunten, in dit geval die van Micke, Jacqueline en Fabian. Alle drie hebben hun eigen belevenis, waardoor de lezer een in elkaar passend beeld krijgt van wat er is gebeurd. Wat vanaf het begin zo eenvoudig leek, blijkt in werkelijkheid complex te zijn.

Geleidelijk aan krijgt de lezer een steeds duidelijker indruk van de karakters van niet alleen de lichtelijk naïeve Micke en bevooroordeelde Bianca, maar ook van de buren. Zo is er Jacqueline die als model in de VS werkte met haar tienerzoon Fabian, die aanpassingsmoeilijkheden heeft en voortdurend in de problemen komt, en Ola die een duister verleden heeft. De gepensioneerden Gun-Britt en Åke houden alles in de gaten en zijn er niet vies van om te roddelen. De schrijver bouwt de personages goed op, waarbij het onduidelijk is wie er wel en wie er niet vertrouwd moet worden. Door middel van kleine aanwijzingen laat de auteur het verhaal zich ontwikkelen en laat hij zien hoe bedreven hij is in het opbouwen van psychologische spanning; spanning die geleidelijk toeneemt om vervolgens wat af te nemen en dan bij de niet voorziene ontknoping tot een hoogtepunt te komen.

Goede buren is niet alleen een goed geschreven spannend verhaal over een rustig ogende idyllische buurt en hun bewoners, maar tegelijk ook een relatiedrama van formaat.