Een expliciet verhaal

Net nitroglycerine is het debuut van Frida Moisto die oncologieverpleegkundige is. Het verhaal speelt zich af in haar woonplaats Jönköping. Ze besloot om dit boek niet aan een uitgever aan te bieden, maar het zelf uit te geven. De eerste druk van drieduizend exemplaren verkocht ze binnen het halfjaar. Daarna meldde zich een uitgever. Moisto kreeg het idee voor haar eerste boek toen ze meerdere artikelen onder ogen kreeg waarin gemeld werd dat het in Zweden moeilijk was om verkrachting te bewijzen. Als een slachtoffer niet ernstig gewond was, achtte de rechter verkrachting niet bewezen.    

In dit eerste deel van een serie wordt Lisa Engström geïntroduceerd. Ze is rechercheur bij de politie in Jönköping. In de parkeergarage onder zijn kantoor wordt advocaat Niklas Bromander vermoord aangetroffen en nagenoeg tegelijkertijd verdwijnt zijn dochter Hanna spoorloos. Lisa Engström en Sten Johansson moeten de zaak zien op te lossen. Niklas was een topadvocaat, maar bij de politie niet geliefd omdat hij enkele jaren eerder vrijspraak wist te krijgen voor iemand die een politieman had vermoord.    

Lisa Engström is een jonge, stoere, explosieve (vandaar de titel) rechercheur, die aan thaiboksen doet. Ze houdt van aanpakken, neemt geen blad voor de mond, is communicatief niet sterk en kan nogal opvliegend zijn. Als lezer vraag je je af hoe Lisa door de screening voor haar baan is gekomen. Haar baas krijgt regelmatig klachten over haar, maar deze doet daar niets mee omdat ze goede resultaten boekt. Ze doet enigszins denken aan Lisbeth Salander, de hoofdpersoon uit de Milleniumreeks van Stieg Larsson. In de loop van het verhaal leert de lezer haar beter kennen en wordt duidelijk dat niet alleen de familie Bromander maar ook Lisa een duister verleden heeft.    

Het boek bestaat uit meest korte hoofdstukken, die zo nu en dan onderbroken worden door cursief gedrukte flashbacks, waarbij niet altijd meteen duidelijk is op welke persoon de tekst betrekking heeft. De terugblikken worden gebruikt om de donkere achtergrond van Lisa en de gedachtespinsels van andere personen te schetsen. De opbouw van het verhaal komt nogal rommelig over, doordat vooral in het begin van het verhaal in elk hoofdstuk nieuwe personen geïntroduceerd worden, waarvan onduidelijk is wat ze met elkaar te maken hebben. Daarnaast worden er sprongen in de tijd gemaakt. Er worden zo veel personen opgevoerd dat het moeilijk is het overzicht te houden. Probleem is bovendien dat lang niet alle personen relevant zijn voor het verhaal. Hetzelfde kan gezegd worden van een aantal hoofdstukken. Weliswaar kunnen dergelijke hoofdstukken beschouwd worden als ‘sfeerschepper’, maar het verhaal zou heel wat strakker zijn wanneer de schrijfster een minder uitvoerige verteltrant had gehanteerd.    

Ondanks de minpunten lijkt Frida Moisto wel een auteur die in staat is om een goed en spannend verhaal te schrijven. Met haar schrijfstijl is niets mis en op zich is haar uitgewerkte plot goed, ook al is het aantal opgevoerde problemen wel erg groot: een problematische familie, seksueel misbruikte vrouwen, ruziënde zussen, kindermishandeling, niet biologische vaders, pesterijen in de jeugd en daarmee samenhangend ontsporend gedrag. Er zullen lezers zijn die bedenkingen hebben bij de expliciete manier waarop het gebruikte geweld beschreven wordt. Lezers die de voorkeur geven aan subtiele verwijzingen kunnen dit boek beter links laten liggen. Degenen die geen moeite hebben met onomwonden beschrijvingen, kunnen hun hart ophalen.