Een rasechte psychologische thriller
De Vlaamse Hilde Vandermeeren schreef aanvankelijk kinder- en jeugdboeken. In 2013 schakelde ze over op het schrijven van thrillers met haar debuut Als alles duister wordt. Dit debuut leverde haar de Hercule Poirot publieksprijs 2013 op. Met haar vijfde thriller Schemerzone won ze deze prijs opnieuw. Pas op voor de buren is haar zesde thriller.
De Britse Ruth Williams schrijft thrillers. Haar debuut leverde een bestseller op. Haar uitgever dringt aan op een tweede boek, maar Ruth zit met een writer’s block. Ze woont met Matthew in een huis dat met nog drie huizen in een afgelegen doodlopende straat ligt. In de andere huizen wonen mensen die haar niet op haar gemak doen voelen: de gescheiden Brenda, Luke, waarvan gezegd wordt dat hij zijn vrouw heeft doen verongelukken door haar van de trap te duwen en het echtpaar Morgan dat ongunstig bekend staat. Ruth vermoedt dat een vreemde in hun huis rondwaart omdat volgens haar herhaaldelijk voorwerpen in het huis van plaats veranderen. Ze is bang dat ze erfelijk belast is met de ziekte van haar moeder, die ervan overtuigd was dat haar dochter en man vervangen waren door iemand die precies op hen leek.
Ze vertelde hem waarom ze van jongs af aan nooit met haar rug naar de deur toe durfde te slapen, hoe ze zelfs nu nog 's nachts wakker schoot met het gevoel dat iemand zijn handen rond haar hals sloot zoals haar moeder had gedaan toe ze dacht dat haar dochter door iemand anders was vervangen.
Door hetgeen er in haar omgeving gebeurt krijgt Ruth het gevoel paranoïde te worden. Krijgt zij dezelfde ziekte als die haar moeder had?
Het boek, dat uit korte hoofdstukken bestaat, is een rasechte psychologische thriller waarin noch buitensporig geweld noch romantiek een plaats hebben gekregen. De auteur hanteert een taalgebruik dat plezierig leest. Als psychologe is ze goed in het neerzetten van de karakters van personages, met name dat van de hoofdpersoon die steeds meer twijfelt aan alles en iedereen en daarbij ook nog opgezadeld is met een psychisch probleem. Ruth heeft moeite met het omgaan met andere mensen. Dit is niet alleen het geval voor de relatie met haar buren, maar ook voor die met haar tante Susan en haar neef Danny en zelfs met haar man Matthew. In dit verhaal presenteert Hilde Vandermeeren een mengeling van zich vreemd gedragende personen. Zijn ze echt zo vreemd of vindt de hoofdpersoon Ruth ze vreemd, vraagt de lezer zich al snel af.
Als psychologe is Vandermeeren meer geïnteresseerd in de vraag waarom iemand iets doet dan om wat hij precies doet. In dit verhaal geeft de schrijfster op fascinerende wijze invulling aan de kwestie hoe ons brein ons kan bedriegen: is iets echt gebeurd of denkt iemand alleen maar dat iets gebeurd is?
In de loop van het verhaal bouwt een reeks van gebeurtenissen de spanning heel langzaam op. Daarbij voelt de lezer de onderhuidse dreiging toenemen: wat staat er te gebeuren, wie van de buren is kwaad van zins, is het echte dreiging of verbeeldt Ruth het zich? De ontknoping is voorzien van een twist die wellicht wat vergezocht is, maar toch tot een bevredigend eind leidt.
Reageer op deze recensie