Goed taalgebruik, maar mist spanning

Een SF verhaal op en van Nederlandse bodem, maar met een sterke ver-oosterse inslag. De auteur heeft dit op interessante wijze gecombineerd in één verhaal. Het boek is onderdeel van de serie "De Zwijgende Aarde". Het is wel op zichzelf te lezen, maar de verwijzingen naar "Gajes De Kwaker" zijn dan wel wat moeilijk te volgen. Beter is het om eerst "Tweeleed" te lezen uit dezelfde serie.
De plot zit interessant in elkaar, maar het mocht van mij wat verder uitgewerkt worden. Sommige wendingen zijn wat plots en worden in slechts een paar regels beschreven. Wat ook jammer is, is de afstandelijke verteltrant. Het leest meer als een geschiedenisboek dan als een spannend verhaal. Zo nu en dan wordt er ook binnen een paar alinea's van perspectief gewisseld, wat op mij elke keer wat vreemd overkwam. Ik denk dat het beter was geweest om alles strakker vanuit het perspectief van Milan Zhou te vertellen.
Het taalgebruik is in dit boek echter erg goed. Clichés worden vermeden en de zinnen zijn vaak verrassend mooi. Het geeft het verhaal een wat gedragen sfeer mee wat goed past bij de plot.