Rommelig erudiet verhaal

Dit debuut van deze auteur werd veel genoemd in de nieuwsberichten. Het debuut van een onderdrukte moslima die zich vrijgevochten heeft. Het klonk interessant, dus ik besloot het te lezen en haalde het uit de bibliotheek. Echter, noch ikzelf, noch mijn vrouw, noch mijn schoonmoeder hebben het uitgelezen. Allemaal zijn we iets over de helft ermee gestopt.
Het onderwerp is op zich interessant, maar daarmee heb je nog geen goed boek. De schrijfster verliest zich regelmatig in uitgebreide, zelfs langdradige bespiegelingen op haar cultuur die zij zo erudiet mogelijk probeert te beschrijven. Dat leest al niet heel makkelijk en wordt dan ineens door een aantal schuttingwoorden onderbroken. Dit komt bij mij heel raar over omdat het het betoog eerder lijkt te verzwakken dan te ondersteunen.
De opbouw bestaat uit af en toe een zinnetje in de tegenwoordige tijd, gevolgd door tientallen pagina's flashbacks naar verschillende stadia van haar verleden. Dit komt erg rommelig over. Omdat ook hier lange bespiegelingen er tussendoor komen, raak je als lezer de draad een beetje kwijt.
De bespiegelingen houden het hele boek aan, maar komen niet echt met nieuwe dingen naar voren, waardoor je als lezer verveelt raakt. Omdat er daarnaast niet echt een verhaal loopt, en de flashbacks niet altijd bij lijken te dragen aan het verhaal, ben ik op een gegeven moment afgehaakt.
De schrijfster bewijst hiermee dat een studie Nederlands, gecombineerd met een turbulent leven, geen garantie is om een goed boek te kunnen schrijven. Dan is er in ieder geval nog hoop voor mij :-)