Makkelijk leesbaar, maar niet erg spannend

Baldacci heeft al vele boeken op zijn naam staan en een aantal daarvan vind ik ook echt goed. Deze heeft de typische signatuur van de auteur, maar behoort niet tot zijn beste werken. Het komt op mij over alsof de auteur louter op routine weer even een trillertje heeft geschreven. Ik voel nergens echt spanning, hoewel telkens wordt geprobeerd dat wel op te roepen. Waarschijnlijk zijn de onverslaanbare King en Maxwell daar de oorzaak van. Je weet gewoon dat zij overal tussendoor gaan glippen.
Er zitten ook nogal wat stylistische slordigheden in, zoals de volgende: Als iemand als laatste net nog volle een lift binnenstapt, blijkt die in de volgende zin ineens achterin te zijn gaan staan. Dat is mij persoonlijk nog nooit gelukt!
Als ex-programmeur vind ik bovendien alle hack-activiteiten niet erg geloofwaardig. Ik denk dat de auteur hier wel iets meer onderzoek naar had mogen doen.
De monologen zijn telkens venijnig en bijtend, wat een beetje gaat vervelen. Op het eind wordt ook het perspectief van een personage niet vastgehouden. Ineens komt dan een alwetende verteller om de hoek.
Maar goed, als je hier allemaal niet op let is het een lekker vlot lezende detective.