Mooi geschreven, maar raakt mij niet

Dit boek werd mij aangeraden bij een leesclub van Hebban als een mooie historische roman. Het verhaal zit op zich mooi in elkaar en zal vast wel een historisch correcte weergave zijn van het vroeg 18e eeuwse nieuw Frankrijk. De auteur beschrijft in mooie taal de omgeving en de teloorgang van de wilde natuur door de ongebreidelde expansie van de kolonisten. In die zin is het een mooi verteld verhaal.
Waar ik echter op afgeknapt ben (ik heb het boek niet uitgelezen en teruggebracht naar de bibliotheek) is het feit dat ik nergens echt een binding met de hoofdpersonen ben gaan voelen. Wat ze ook meemaakten, het deed me niets, omdat alles nogal afstandelijk, als een krante-artikel, beschreven wordt. De dialogen zijn kort en lijken niet echt een doel te hebben, anders dan dat de auteur het tijd vindt voor een dialoog.
Daarnaast vind ik het ronduit raar dat iemand heel rijk wordt en dan toch in zijn eentje de bossen in trekt om hout te gaan hakken. Dat strookt gewoon niet met elkaar. De reis naar China is mijns inziens wel erg fantastisch en voegt mijns inziens ook weinig toe aan het verhaal. Of misschien had ze dat dan beter moeten uitleggen.
Geen aanrader wat mij betreft.