Deels volwassen, deels YA verhaal

Het verhaal opent goed en houdt dit niveau ook een hele tijd vast. Na echter zo'n 2/3 van het boek komt er ineens een slechterik uit de lucht vallen, die wat mij betreft wel wat eerder geïntroduceerd had mogen worden. Ook wordt dan ineens duidelijk dat er dingen gebeuren op Titanium die op oplichting van andere mensen lijkt. Het was een stuk sterker geweest als deze twee elementen vanaf het begin van het verhaal langzaam opgebouwd waren. Nu is het een beetje een donderslag bij heldere hemel.
Vanaf dit punt veranderd ook de schrijfstijl van volwassen naar meer YA: veel actie met emoties die alle kanten opvliegen. Het is een vermakelijk en best een goed einde, maar de stijlbreuk na 2/3 van het boek blijft jammer.