Lezersrecensie
Veelbelovend en origineel begin van een reeks
Robin Rozendal kwam op mijn pad dankzij haar vlogs over hoe het is om een boek te schrijven. Omdat ik ook nog eens een boek wil schrijven (liefst meerdere), ben ik een aantal van haar vlogs gaan kijken. Daarin komt natuurlijk ook haar debuutroman “Verloren Aluria” aan bod, wat mij nieuwsgierig maakte. Robin analyseert in haar video’s hoe je precies moet schrijven, maar kan zij het zelf eigenlijk wel?
Die vraag beantwoord ik na het lezen van haar boek met een volmondig “ja”. Ze heeft een leuke en vlotte schrijfstijl. De dialogen tussen mensen klinken alsof ze echt hadden kunnen plaatsvinden, de actiescenes zijn goed geschreven en zijn goed te volgen.
De wereld die Robin bedacht heeft bevat, zoals bij veel fantasy, veel diepgang. Al lezend kom je steeds iets meer te weten, hoewel je, zeker in het begin, je hersens hiervoor wel moet laten werken. Na een paar hoofdstukken is ze goed op gang en worden nieuwe concepten gelijdelijker geïntroduceerd. Het aantal karakters dat parallel gevolgd wordt is best groot, vijf stuks, maar doordat ze die uiteindelijk in tweetallen laat reizen, wordt het weer goed te overzien. In het begin is echter best pittig om alle personages uit elkaar te houden.
Ik vind het bijzonder leuk dat ze in dit eerste deel onze gewone wereld met haar nieuwe wereld vermengd. De nieuwe wereld is gelukkig geen typische fantasy-wereld die zich in een alternatieve middeleeuwen afspeelt. Ze brengt moderne elementen in zoals vuurwapens en automaten, hoewel er ook hier weer met zwaarden gezwaaid wordt.
Het mysterie dat Robin bedacht heeft prikkelt de nieuwsgierigheid. Je wilt gewoon weten hoe alles nou in elkaar zit. Voor de totale reeks heeft Robin tien delen voorzien, wat voor mij persoonlijk te veel is. Het eerste deel, smaakt echter wel degelijk naar meer, dus wie weet krijgt ze mij ook zover alles ooit te laten lezen. Het is een bijzonder veelbelovend begin voor deze Nederlandse fantasy auteur.
Die vraag beantwoord ik na het lezen van haar boek met een volmondig “ja”. Ze heeft een leuke en vlotte schrijfstijl. De dialogen tussen mensen klinken alsof ze echt hadden kunnen plaatsvinden, de actiescenes zijn goed geschreven en zijn goed te volgen.
De wereld die Robin bedacht heeft bevat, zoals bij veel fantasy, veel diepgang. Al lezend kom je steeds iets meer te weten, hoewel je, zeker in het begin, je hersens hiervoor wel moet laten werken. Na een paar hoofdstukken is ze goed op gang en worden nieuwe concepten gelijdelijker geïntroduceerd. Het aantal karakters dat parallel gevolgd wordt is best groot, vijf stuks, maar doordat ze die uiteindelijk in tweetallen laat reizen, wordt het weer goed te overzien. In het begin is echter best pittig om alle personages uit elkaar te houden.
Ik vind het bijzonder leuk dat ze in dit eerste deel onze gewone wereld met haar nieuwe wereld vermengd. De nieuwe wereld is gelukkig geen typische fantasy-wereld die zich in een alternatieve middeleeuwen afspeelt. Ze brengt moderne elementen in zoals vuurwapens en automaten, hoewel er ook hier weer met zwaarden gezwaaid wordt.
Het mysterie dat Robin bedacht heeft prikkelt de nieuwsgierigheid. Je wilt gewoon weten hoe alles nou in elkaar zit. Voor de totale reeks heeft Robin tien delen voorzien, wat voor mij persoonlijk te veel is. Het eerste deel, smaakt echter wel degelijk naar meer, dus wie weet krijgt ze mij ook zover alles ooit te laten lezen. Het is een bijzonder veelbelovend begin voor deze Nederlandse fantasy auteur.
2
Reageer op deze recensie