Fifty Fifty

Op 5 oktober 2018 ontvangt de noodcentrale twee oproepen. De zussen Sofia en Alexandra bellen elk met de boodschap dat hun vader vermoord is door de andere zus. Eddie neemt de verdediging van Sofia op zich, Alexandra wordt verdedigd door het kantoor waar Kate werkt.

Zoals we het van Cavanagh gewend zijn, schiet ook dit verhaal pijlsnel uit de startblokken. De proloog speelt zich af in januari 2019, net voor de beslissing van de jury en geeft al een idee van de impact die deze zaak had.

Terug naar oktober 2018. Kate leeft voor haar job, maar is ongelukkig met haar werkplaats dankzij onder meer ongepaste opmerkingen van haar baas. De zoveelste denigrerende opmerking doet de emmer overlopen en Kate beslist om de zaak op zich te nemen.

In de hoofdstukken met de titel 'zij' lees je vanuit het standpunt van de schuldige zus. Omdat je vanuit de andere hoofdstukken karaktertrekken van beide zussen herkent, heeft de auteur het erg moeilijk gemaakt om te achterhalen wie 'zij' is. Een ding is duidelijk: de zus die de moord gepleegd heeft, is zo kwaadaardig en gestoord dat je hoopt dat ze haar straf niet zal ontlopen.

De ene zus lijkt al schuldiger te zijn dan de andere. Ook van het motief werd ik niet veel wijzer. Nadat de zussen allebei op borgtocht vrijgelaten zijn, volgen er meer moorden. Door alle nieuwe elementen twijfelde ik voortdurend over wie voor mij de schuldige zus was. Diezelfde twijfel was eveneens merkbaar bij de advocaten.

Wie bekend is met de boeken van Cavanagh weet dat ze ijzersterk zijn en lezen als een sneltrein. Keer op keer weet hij overtuigende pleidooien neer te pennen, haalt Flynn getuigen onderuit en wordt het bewijs tot niets herleid. Dit was wederom een heerlijke thriller.