Perfecte stilte

In Perfecte stilte krijgen Turner en Callanach een heftige zaak voorgeschoteld. Het lichaam van een jonge vrouw wordt zwaar toegetakeld gevonden. Uit haar huid is het silhouet van een pop gesneden. Met het lezen van de flaptekst weet je al dat je een typische Fields in handen hebt: bomvol gruwelijke details.

Wanneer je denkt dat deze zaak al zwaar genoeg is voor het team, volgen er nog meer slachtoffers en dit binnen 2 verschillende zaken. De slachtoffers lijken te zijn uitgekozen omwille van hun kwetsbaarheid.

Met deze twee zaken ligt het tempo voldoende hoog. Daarenboven zorgen de aanvaringen met commissaris Overbeck en Luc's relatie met Selin voor een goede afwisseling. In Perfecte stilte was inspecteur Salter opnieuw aanwezig. In het vorige boek vond ik haar een echte aanwinst, dus ik was blij dat zij weer deel uitmaakte van het team.

Keer op keer weet Fields je vanaf de eerste woorden mee in het verhaal te trekken en dat was nu niet anders. Haar schrijfstijl is erg vlot en qua geloofwaardigheid zat het ook weer goed. 5 sterren!