Sneeuwblind

Elma en haar collega Hörður worden opgeroepen voor de vermissing van Thorgeir, de zoon van Elma's buurvrouw. Ze gaan een kijkje nemen in hun vakantiehuis en treffen daar zijn lichaam aan met meerdere steekwonden.

Sneeuwblind is het vijfde boek in de serie IJslandse moorden. Laat je dat zeker niet tegenhouden als je de auteur nog niet kent, want ik had de eerste delen ook nog niet gelezen. Ik kon meteen goed volgen, waardoor ik (in positieve zin) niet het gevoel had dat dit boek deel uitmaakte van een serie. Voor zover ik weet, werd er ook niet verwezen naar de vorige boeken en daardoor had ik niet de indruk dat ik belangrijk informatie miste.

Er passeerden redelijk wat personages, maar het bleef wel overzichtelijk. Zodra een nieuw personage geïntroduceerd werd, wist je vrijwel meteen hoe je hem/haar in het geheel kon plaatsen.

Elma's partner Sævar vindt bij hen thuis het dagboek terug dat de zoon van de vorige eigenaars heeft geschreven. Dat blijkt ten tijde van zijn verblijf in een christelijk jeugdkamp in 1995 geweest te zijn. Doordat Elma de details van haar zaak met hem heeft besproken, weet Sævar dat enkele namen uit het dagboek ook in het onderzoek voorkomen.

Door middel van de hoofdstukken over wat Thorgeir in de maand voor zijn dood deed, begon ik een idee te krijgen van het motief en de dader. Het onderzoek leek in eerste instantie ook in die richting te wijzen. Doordat mijn vermoeden leek te kloppen, was ik eerst lichtjes teleurgesteld omdat het zo snel duidelijk werd.

Hierop volgden enkele kleine verrassingen die het geheel niet zo voorspelbaar maakten als ik eerst dacht. Naar mate het onderzoek vorderde, doken er weer nieuwe motieven op. Zo was er naar het einde toe amper nog sprake van voorspelbaarheid en was ik erg onder de indruk van de ontknoping en de gehele uitwerking van dit boek.

Het verhaal speelt zich af in een kleine gemeenschap. Iedereen kent elkaar wel op de een of andere manier, of dat lijkt toch zo. Want er waren heel wat personages die hun geheimen angstvallig verborgen wilden houden. Soms leken de verbanden tussen de personages wel allemaal net iets te toevallig, maar niet op een manier dat het storend werd.

Het tempo in Scandinavische thrillers mag soms wat hoger liggen voor mij. Daar had ik in dit boek niets op aan te merken. Het tempo lag goed en het verhaal werd steeds interessanter naar mate het onderzoek vorderde. Ik vond de zoektocht naar de moordenaar van Thorgeir even boeiend als te weten komen wat er zich in 1995 afspeelde. Of beide gebeurtenissen al dan niet met elkaar verbonden zijn, moet je zelf ontdekken. Ik kan je het boek ten zeerste aanbevelen. 5⭐

Dankjewel aan VBK België en Uitgeverij De Fontein voor het toesturen van een recensie-exemplaar!