Vergezocht plot

Enkele jaren geleden werd de bekende chef Keaton veroordeeld voor de moord op zijn dochter. Haar lichaam werd echter nooit gevonden. Poe was medeverantwoordelijk voor zijn opsluiting. Plots duikt Elizabeth op en dat betekent dat Poe de zaak dringend moet herzien.

In Brandoffer lieten de gruwelijke omschrijvingen weinig aan de verbeelding over. In het begin van dit boek was dat niet anders. Omdat de rest van Zwarte zomer er zich wat minder toe leende, waren deze details nadien minder aanwezig. Maar minder gruwelijkheden staat in deze thriller niet gelijk aan minder spanning.

Om na te gaan of hij enkele jaren geleden een zware fout maakte, schakelt Poe de hulp in van de excentrieke patholoog Estelle Doyle. Zij is enorm goed in haar vak, maar heeft een speciaal kantje. In het begin bleef Bradshaw eerder op de achtergrond. Gelukkig kwam zij gaandeweg meer in beeld.

Poe was degene die de zaak initieel had opgelost, maar hij wordt nu tot hoofdverdachte gebombardeerd. Poe ervaart dan ook veel wantrouwen en zelfs tegenwerking omdat niet iedereen overtuigd is van zijn onschuld. Wanneer Poe en zijn team denken te weten hoe de vork in de steel zit, wordt het een race tegen de klok om dat te kunnen bewijzen.

Het verhaal begon met een originele invalshoek en vond ik tot aan het einde ook goed uitgewerkt. Het einde zelf leek me echter vergezocht. Dat was voor mij het enige dat afbreuk deed aan deze sterke thriller.

Zwarte zomer speelt zich over 14 dagen af, wat betekent dat er op korte tijd veel gebeurde. De auteur wist hierdoor mijn aandacht gedurende het hele verhaal vast te houden. Daarnaast leerde ik de personages weer beter kennen en werd het voor mij opnieuw bevestigd: over Bradshaw en Poe wil ik nog vaker lezen.

Verder had ik nog een klein minpunt op te merken. Op een bepaald moment moest het voltooid deelwoord 'verlengd' gebruikt worden, maar stond er 'verlengt' in de plaats. Het maakt het verhaal niet minder goed, maar ik vind het altijd jammer om dt-fouten tegen te komen.