Lezersrecensie
Humor en hartzeer gaan hand in hand
Na Julietta Henderson's eerdere boek De goede grap van Norman Foreman was ik benieuwd naar Groetjes, Danny, en het stelde niet teleur. Het verhaal volgt Danny Mulberry, een man die vastzit in zijn leven sinds een onduidelijk incident uit het verleden. Hij brengt zijn dagen door in de kroeg en slaapt in het tuinhuis van zijn beste vriend. Op een avond wordt Danny door de politie betrapt op een dronken graffiti-actie, wat hem onbedoeld in het middelpunt van de belangstelling brengt. Het – deels verzonnen – verhaal haalt de krant en opeens wordt Danny geroemd als een moderne filosoof. Hij ontvangt brieven van mensen die denken dat hij daadwerkelijk de wijsheid in pacht heeft.
Wolfie is de tienerdochter van Danny’s zus Lou, de zus die Danny al zestien jaar niet gezien heeft. Lou heeft hulp nodig, dus als Wolfie Danny’s foto in de krant ziet, zoekt ze hem op. Opeens is Danny een grote broer, een oom, en de inspiratie voor een aantal verloren zielen. En terwijl hij worstelt met zijn nieuwe verantwoordelijkheden, begint hij ook zichzelf en zijn verleden onder ogen te zien.
Henderson vertelt het verhaal vanuit verschillende perspectieven, wat je helpt om niet alleen Danny, maar ook de andere personages echt te leren kennen. In het begin komt Danny over als onverantwoordelijk en egocentrisch, maar gaandeweg ontdek je zijn goede kanten. Dit is een boek met meerdere lagen. Het begint grappig, maar heeft ook serieuze momenten die soms best emotioneel zijn.
Henderson's schrijfstijl is scherpzinnig en vol humor, wat het boek vlot leesbaar maakt. De balans tussen humor en gevoel maakt Groetjes, Danny tot een boek dat onder je huid kruipt. Het duurt even voordat je in het verhaal zit, maar eenmaal daar voelen de personages als goede vrienden.
Een aanrader voor iedereen die van een boek houdt waarin humor en hartzeer hand in hand gaan, en waarin de personages op ontroerende wijze hun eigen worstelingen proberen te overwinnen.
Ik heb dit boek als recensie-exemplaar van Uitgeverij de Fontein gekregen, dank daarvoor!
Wolfie is de tienerdochter van Danny’s zus Lou, de zus die Danny al zestien jaar niet gezien heeft. Lou heeft hulp nodig, dus als Wolfie Danny’s foto in de krant ziet, zoekt ze hem op. Opeens is Danny een grote broer, een oom, en de inspiratie voor een aantal verloren zielen. En terwijl hij worstelt met zijn nieuwe verantwoordelijkheden, begint hij ook zichzelf en zijn verleden onder ogen te zien.
Henderson vertelt het verhaal vanuit verschillende perspectieven, wat je helpt om niet alleen Danny, maar ook de andere personages echt te leren kennen. In het begin komt Danny over als onverantwoordelijk en egocentrisch, maar gaandeweg ontdek je zijn goede kanten. Dit is een boek met meerdere lagen. Het begint grappig, maar heeft ook serieuze momenten die soms best emotioneel zijn.
Henderson's schrijfstijl is scherpzinnig en vol humor, wat het boek vlot leesbaar maakt. De balans tussen humor en gevoel maakt Groetjes, Danny tot een boek dat onder je huid kruipt. Het duurt even voordat je in het verhaal zit, maar eenmaal daar voelen de personages als goede vrienden.
Een aanrader voor iedereen die van een boek houdt waarin humor en hartzeer hand in hand gaan, en waarin de personages op ontroerende wijze hun eigen worstelingen proberen te overwinnen.
Ik heb dit boek als recensie-exemplaar van Uitgeverij de Fontein gekregen, dank daarvoor!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Paradisebybooklight
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
