Slimme telefoon even uitzetten is wel eens slim.

Om een (voorafgestelde) taak efficient snel te kunnen afwerken is concentratie vereist en laat men zich best niet afleiden. Schrijver wijst vaak beschuldigend naar de smartphone. Het zich concentreren op een taak gebeurt in het zgn werkgeheugen van onze hersenen. Dat werkgeheugen kan zich maar met één taak (of ook wel één bundel taken) tegelijk bezighouden. Multitasken is dan enkel het snel wisselen tussen meerdere taken in dat werkgeheugen.
Schrijver beweert dat (al) zijn bevindingen gebaseerd zijn op gedegen onderzoek, en geeft eerlijk aan dat onderzoek niet altijd perfect kan uitgevoerd zijn of niet perfect kan zijn. Hij wijst ook op het groot verschil tussen correlatie van bevindingen en oorzakelijk verband, wat in de media wel eens wordt vergeten.
Goed vind ik dat het belang van het onderbewuste wordt geminimaliseerd, dus in tegenstelling wat Ap Dijksterhuis beweert.
Dagdromers komen te weten dat dat meestal samengaat met een lagere intelligentie.
Al dit wordt beschreven in een behoorlijk vlotte taal, wat mogelijk de indruk geeft van een gebrek aan diepgang. Enkele Engelstalige vaktermen worden gebruikt maar wel voldoende uitgelegd en staan de vlotheid van de tekst en de begrijpelijkheid niet in de weg. En het is echt geen dik boek geworden. Aanradertje, wat mij betreft.