Intriges en verraad op pauselijk niveau.

'De Gifmengster' neemt de lezer mee naar het Rome van 1492, een periode waarin politieke macht, intriges en manipulatie de boventoon voerden binnen de muren van het Vaticaan. Centraal staat Lucrezia Borgia, slechts twaalf jaar oud wanneer haar vader, kardinaal Rodrigo Borgia, de pauselijke troon ambieert en zijn eigen kinderen als pionnen inzet in zijn meedogenloze machtsstrijd. Wat volgt is een meeslepend verhaal vol verraad, opoffering en de eenzaamheid die Lucrezia ervaart in haar rol als speelbal van de familie.

De kracht van deze roman ligt vooral in de sterke verweving van fictie en historische feiten. De scheidslijn tussen beide is zó subtiel dat het haast onmogelijk is te achterhalen waar de geschiedenis eindigt en de verbeelding begint. In het nawoord legt het auteurskoppel het een en ander uit.
Het verhaal wordt gedragen door twee verhaallijnen: de hoofdlijn, die Lucrezia's leven en haar gedwongen rol in haar vaders strategische spel volgt, en een mysterieus aandoende tweede lijn van een vrouw op haar sterfbed in 1519. Deze tweede stem geeft het verhaal diepgang en een melancholische toon, terwijl de lezer steeds dichter bij de identiteit van de vrouw komt. Persoonlijk had ik meteen in de gaten wie deze vrouw was.

Lucrezia is een slim en veerkrachtig personage, dat ondanks haar jonge leeftijd leert hoe ze zich moet aanpassen aan de complexe, gevaarlijke wereld waarin ze terechtkomt. Haar innerlijke strijd tussen gehoorzaamheid en rebellie is overtuigend neergezet. Rodrigo Borgia, later paus Alexander VI, wordt geportretteerd als een doortrapte machtswellusteling, een man zonder scrupules die zijn eigen kinderen inzet als wapens in zijn politieke oorlog. Zijn hypocrisie, verpakt in religieuze vroomheid, maakt hem een fascinerende antagonist. Een onsympathiek personage met een allesbepalende stempel op het verhaal.

De auteurs slagen erin om de lezer volledig onder te dompelen in de laat-15e-eeuwse setting. De sfeerschetsen zijn levendig en beeldend: het decadente leven binnen het Vaticaan contrasteert scherp met de eenvoud van Lucrezia's jeugd in de herberg van haar moeder. De beschrijvingen van de politieke intriges, het nepotisme en de oorlog tussen de Italiaanse staten zijn helder en meeslepend. De grimmige realiteit van het leven voor vrouwen in deze periode wordt met gevoel voor nuance uitgewerkt. Wat ben ik blij niét in deze tijd te hebben geleefd; ik zou onherroepelijk op de brandstapel zijn geëindigd.

Thema’s als macht, familie-eer, eenzaamheid en opoffering vormen Lucrezia’s verhaal en zij tonen hoe vrouwen in deze tijd vaak slechts pionnen waren in het spel van mannen, maar ook hoe ze ondanks alles hun eigen kracht en veerkracht konden vinden. De vraag naar loyaliteit en de prijs van familiebanden loopt als een rode draad door het boek.

'De Gifmengster' is een prachtig geschreven historische roman die de lezer moeiteloos terugvoert naar een tijd van decadentie, geweld en politiek binnen het Vaticaan. De combinatie van sterke personages, levendige historische details en een meeslepende plot maakt dit boek een aanrader voor liefhebbers van historische fictie. Lucrezia Borgia komt tot leven als een complexe en moedige jonge vrouw die haar lot in de loop der jaren probeert te bezweren, ondanks de immense druk van haar vader en de wereld om haar heen. Haar geschiedkundige reputatie doet haar geen eer aan, dit boek wél. De auteurs hebben daar ook bewust voor gekozen zo blijkt.

Een fascinerend boek! Vier sterren.