Lezersrecensie
Absolute aanrader
De naam Lex Passchier zei me niets toen ik dit boek ontving. Ik heb zijn succesvolle tv werk niet gezien en had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Er was dus geen sprake van een bepaald verwachtingspatroon met betrekking tot dit boek.
Puck, een jonge moeder die op vakantie is met haar gezin in Zuid-Frankrijk, heeft geen idee wat haar te wachten staat wanneer ze geconfronteerd wordt met een traumatische gebeurtenis. Deze verhaallijn speelt zich af in een benauwende hitte, terwijl het om haar heen steeds gevaarlijker wordt door bosbranden en een voelbaar groeiende dreiging. Tegelijkertijd ontvouwt zich in Nederland een moordzaak, en het duurt even voordat je als lezer de connectie tussen deze ogenschijnlijk losstaande verhaallijnen ontdekt.
Lex Passchier heeft zijn verhaal werkelijk filmisch geschreven. Het is een thriller die je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt. Het is onmogelijk om niet meegesleept te worden door de spanning die zich met elke pagina verder ontvouwt. De opzet van het verhaal is briljant, het wisselen van perspectieven tussen de verschillende personages geeft het boek diepgang.
Kort samengevat kan ik oprecht zeggen dat ik geraakt was na het lezen van De val van Tammy Davidson. Dit boek neemt je mee in de rauwe, emotionele wereld van verschillende personages die elk worstelen met hun eigen demonen.
Vooral de verhaallijn van Puck heeft me erg aangesproken. Als vrouw herkende ik de strijd met haar gevoelens van onzekerheid en de constante twijfel of ze haar eigen levenskeuzes wel juist maakt. Dit heeft Passchier zo nauwkeurig weten te beschrijven dat je echt in haar huid kruipt.
Maar er is ook een psychologische diepgang die ik erg waardeer. Jonathan, de moordenaar, krijgt via dagboekfragmenten een stem die je als lezer zelfs een vleugje medelijden doet voelen. Het zorgt ervoor dat je het idee krijgt dat de dader niet zomaar een monster is, maar iemand die, net als de andere personages, worstelt met zijn eigen innerlijke conflicten.
Wat ik bijzonder vond aan het boek, is de subtiele manier waarop Passchier maatschappelijke thema's aanstipt zonder dat het te zwaar of moralistisch overkomt. De impact van de coronacrisis, de vraag over de toekomst van de aarde en klimaatverandering zijn van belang, maar worden altijd vanuit de ervaringen van de personages getoond, waardoor je ze op een natuurlijke manier meemaakt. De morele vraag die hij opwerpt over de verantwoordelijkheid van de auteur voor de interpretatie van hun werk door de lezer, vond ik zowel intrigerend als relevant.
Het verhaal heeft een aantal verrassende wendingen die je niet ziet aankomen. Vooral het moment waarop de titel van het boek eindelijk zijn betekenis krijgt, was een geweldige twist. Pas als alles samenkomt, krijg je het volledige plaatje en denk je alleen maar: wow, wat ingenieus bedacht!
Hoewel het boek soms wat vertraging in de opbouw heeft, met vooral het stuk over de dagboekfragmenten van Jonathan, vond ik het niet storend. Het was eerder een manier om echt in zijn psyche te duiken en de gebeurtenissen vanuit zijn verwarde perspectief te begrijpen.
De val van Tammy Davidson is absoluut een aanrader voor iedereen die van psychologische thrillers houdt met een maatschappelijke inslag. Het is spannend, indringend en doet je nadenken over de grotere thema's die ons allemaal raken. Lex Passchier heeft iets unieks neergezet, een thriller die niet alleen vermaakt, maar ook tot nadenken aanzet.
En daarom dan ook 5 sterren.
Puck, een jonge moeder die op vakantie is met haar gezin in Zuid-Frankrijk, heeft geen idee wat haar te wachten staat wanneer ze geconfronteerd wordt met een traumatische gebeurtenis. Deze verhaallijn speelt zich af in een benauwende hitte, terwijl het om haar heen steeds gevaarlijker wordt door bosbranden en een voelbaar groeiende dreiging. Tegelijkertijd ontvouwt zich in Nederland een moordzaak, en het duurt even voordat je als lezer de connectie tussen deze ogenschijnlijk losstaande verhaallijnen ontdekt.
Lex Passchier heeft zijn verhaal werkelijk filmisch geschreven. Het is een thriller die je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt. Het is onmogelijk om niet meegesleept te worden door de spanning die zich met elke pagina verder ontvouwt. De opzet van het verhaal is briljant, het wisselen van perspectieven tussen de verschillende personages geeft het boek diepgang.
Kort samengevat kan ik oprecht zeggen dat ik geraakt was na het lezen van De val van Tammy Davidson. Dit boek neemt je mee in de rauwe, emotionele wereld van verschillende personages die elk worstelen met hun eigen demonen.
Vooral de verhaallijn van Puck heeft me erg aangesproken. Als vrouw herkende ik de strijd met haar gevoelens van onzekerheid en de constante twijfel of ze haar eigen levenskeuzes wel juist maakt. Dit heeft Passchier zo nauwkeurig weten te beschrijven dat je echt in haar huid kruipt.
Maar er is ook een psychologische diepgang die ik erg waardeer. Jonathan, de moordenaar, krijgt via dagboekfragmenten een stem die je als lezer zelfs een vleugje medelijden doet voelen. Het zorgt ervoor dat je het idee krijgt dat de dader niet zomaar een monster is, maar iemand die, net als de andere personages, worstelt met zijn eigen innerlijke conflicten.
Wat ik bijzonder vond aan het boek, is de subtiele manier waarop Passchier maatschappelijke thema's aanstipt zonder dat het te zwaar of moralistisch overkomt. De impact van de coronacrisis, de vraag over de toekomst van de aarde en klimaatverandering zijn van belang, maar worden altijd vanuit de ervaringen van de personages getoond, waardoor je ze op een natuurlijke manier meemaakt. De morele vraag die hij opwerpt over de verantwoordelijkheid van de auteur voor de interpretatie van hun werk door de lezer, vond ik zowel intrigerend als relevant.
Het verhaal heeft een aantal verrassende wendingen die je niet ziet aankomen. Vooral het moment waarop de titel van het boek eindelijk zijn betekenis krijgt, was een geweldige twist. Pas als alles samenkomt, krijg je het volledige plaatje en denk je alleen maar: wow, wat ingenieus bedacht!
Hoewel het boek soms wat vertraging in de opbouw heeft, met vooral het stuk over de dagboekfragmenten van Jonathan, vond ik het niet storend. Het was eerder een manier om echt in zijn psyche te duiken en de gebeurtenissen vanuit zijn verwarde perspectief te begrijpen.
De val van Tammy Davidson is absoluut een aanrader voor iedereen die van psychologische thrillers houdt met een maatschappelijke inslag. Het is spannend, indringend en doet je nadenken over de grotere thema's die ons allemaal raken. Lex Passchier heeft iets unieks neergezet, een thriller die niet alleen vermaakt, maar ook tot nadenken aanzet.
En daarom dan ook 5 sterren.
1
Reageer op deze recensie